عنوان مقاله :
بررسي تعامل نمود استمراري و نوع عمل در زبان فارسي
پديد آورندگان :
مكارمي، ژاله دانشگاه رازي - دانشكدۀ ادبيات و علوم انساني - گروه زبان و ادبيات انگليسي، كرمانشاه، ايران , تفكري رضايي، شجاع دانشگاه رازي - دانشكده ادبيات و علوم انساني - گروه زبان و ادبيات انگليسي، كرمانشاه، ايران , رضايي، والي دانشگاه اصفهان - دانشكده زبانهاي خارجي - گروه زبانشناسي، اصفهان، ايران
كليدواژه :
نوع عمل , نمود دستوري , نمود استمراري , دستور نقش و ارجاع , زبان فارسي
چكيده فارسي :
نمود، دو نوع واژگاني و دستوري را دربرمي‌گيرد. نمود واژگاني از معناي فعل ناشي و پنج طبقۀ ايستا، كنشي، لحظه‌اي، پايا و كنشي-پايا را شامل‌مي‌شود؛ درحالي‌كه نمود دستوري به‌واسطۀ عناصر تصريفي و فعل‌هاي كمكي تظاهرمي‌يابد و انواع تام، ناقص، كامل و آينده‌نگر را دربرمي‌گيرد. پژوهش حاضر در چارچوب دستور نقش و ارجاع، رفتار نوع عمل در نمود استمراري و خوانش‌هاي مختلف آن را بررسي-مي‌كند. به‌طوركلي، افعال ايستا نمي‌توانند با نمود استمراري به‌كارروند، ولي با قرارگرفتن در موقعيت فراز و فرود، اشاره به كنشگري فاعل و دلالت بر امري موقت، قابليت استمرار پيدامي‌كنند. افعال كنشي، علاوه‌بر استمرار عمل، كاركرد فرافكني اشاري نيز دارند. افعال لحظه‌اي معمولاً فاقد استمرار تلقي‌مي-شوند، ولي مي‌توانند در نمود استمراري، خوانش روند مقدماتي، حركت آهسته، تكراري، فرافكني اشاري و گزارشي داشته‌باشند و به قريب‌الوقوع بودن و در شرف‌وقوع بودن رويداد اشاره‌كنند. افعال پايا و كنشي-پايا به‌دليل تداوم در تحقق عمل مي‌توانند در نمود استمراري به‌كارروند.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي زبان شناسي تطبيقي
