اثر استفاده سطوح مختلف منابع آلي (كيلات با متيونين) و معدني (سولفات منگنز) بر عملكرد، كيفيت تخم‌مرغ و متابوليت‌هاي خوني مرغ‌هاي تخم‌گذار سويه هاي-‌لاين W36 در شرايط تنش گرمايي

Evaluation of different levels of organic (met-Mn) and inorganic (MnSO4) form of Mn on performance, egg quality and blood metabolites of Hy line W36 layer hen under heat stress condition

در اين تحقيق تأثير دو نوع منبع (آلي-متيونينه و معدني-سولفاته) و سه سطح منگنز (25، 90 و 135 ميلي‌گرم در كيلوگرم) در جيره بر عملكرد، كيفيت تخم‌مرغ و فراسنجه­هاي خوني در مرغ تخم‌گذار نژاد هاي-­لاين W36 در شرايط تنش گرمايي مورد مطالعه قرار گرفت. تيمارهاي آزمايشي شامل افزايش؛ 25 ميلي‌گرم در كيلوگرم منگنز سولفاته (تيمار 1)، 90 ميلي‌گرم در كيلوگرم منگنز سولفاته (تيمار2)، 135 ميلي‌گرم در كيلوگرم منگنز سولفاته (تيمار3)، 25 ميلي‌گرم در كيلوگرم منگنز آلي (تيمار4)، 90 ميلي‌گرم در كيلوگرم منگنز آلي (تيمار5) و 135 ميلي‌گرم در كيلوگرم منگنز آلي (تيمار6)، به جيره پايه بودند. در اين آزمايش از 360 قطعه مرغ تخم‌گذار در سن 22 هفتگي و به‌صورت فاكتوريل 3×2 در قالب طرح كاملاً تصادفي شامل 6 تيمار و 4 تكرار (15 پرنده در هر تكرار) استفاده شد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه در مورد صفات توليدي، منبع منگنز تأثيري بر درصد توليد نداشت، ولي افزايش سطح منگنز منجر به بهبود درصد توليد، ضريب تبديل غذايي و توده تخم‌مرغ توليدي گرديد. استفاده از مكمل آلي و يا افزايش سطح منگنز، مصرف خوراك را به‌طور معني‌داري كاهش داد. منبع و سطح منگنز تأثير معني‌داري بر وزن سفيده و زرده تخم‌مرغ نداشتند، ولي سطح منگنز بر وزن پوسته، ارتفاع سفيده، منگنز و فسفر خون تأثير معني‌داري داشت. اگرچه منبع منگنز بر متابوليت­هاي خون تأثير نداشت، اما فعاليت سوپراكسيد دسموتاز سرم در گروه­هايي كه منگنز آلي مصرف كردند، به‌طور معني‌داري افزايش يافت. به­عنوان نتيجه­گيري كلي، مكمل جيره با منگنز با سطح 135 ميلي‌گرم دركيلوگرم به­خصوص از منبع كيلاته متيونين منجر به بهبود صفات عملكردي و به‌ويژه كيفيت پوسته تخم‌مرغ در فاز اول توليدي مرغ‌هاي تخم‌گذار تحت شرايط تنش گرمايي گرديد.

In this study, the effect of two sources (met-Mn and MnSO4) and three-level of manganese (25, 90, 135 mg/Kg) was evaluated on performance, egg quality and blood parameters in Hy-line w36 laying hens under heat stress condition. The experimental treatments contained basal diet with; 25 mg/Kg MnSO4 (treatment 1), 90 mg/Kg MnSO4 (treatment 2), 135 mg/Kg MnSO4 (treatment 3), 25 mg/Kg met-Mn (treatment 4), 90 mg/Kg met-Mn (treatment 5), or 135 mg/Kg met-Mn (treatment 6). A total of 360 hens, 22 weeks of age, were used in a 2×3 factorial arrangement in a completely randomized design with 6 treatments and 4 replicates (15 hens per replicate). Our results showed that Mn source had no significant effect on production traits but higher Mn level significantly improved egg production, feed conversion and egg mass (P<0.05). The use of organic source or increasing dietary Mn level significantly decreased feed intake (P<0.05). The sources and levels of dietary had no significant effect on the weights of egg white and yolk, but the level of Mn had significant effect on shell weight, albumin height, and serum Mn and phosphorus. Although Mn source did not affect the blood metabolites, but the serum superoxide dismutase activity significantly increased in groups that consumed organic Mn (P<0.05). In conclusion, supplementary Mn at 135 mg/kg from any source especially chelated form, may increase production performance and egg quality traits in the early pre-peak production phase of laying hen, under heat stress condition.