عنوان مقاله :
تاثير موسيقي درماني غيرفعال بر كيفيت زندگي سالمندان ساكن در آسايشگاه هاي سالمندان تهران (مقايسه موردي آسايشگاه هاي سالمندان استان تهران)
عنوان به زبان ديگر :
The effect of passive music therapy on the quality of life of the elderly living in nursing homes in Tehran (a case study of nursing homes in Tehran)
پديد آورندگان :
عاملي رضايي، ليلا دانشگاه آزاد اسلامي واحد دهاقان - جامعه شناسي، دهاقان، ايران , اميرمظاهري، اميرمسعود دانشگاه آزاد واحد تهران مركزي - جامعه شناسي، تهران ،ايران , حقيقتيان، منصور دانشگاه آزاد اسلامي واحد دهاقان - جامعه شناسي، دهاقان، ايران
كليدواژه :
سالمندان , موسيقي درماني , كيفيت زندگي و شاخص هاي آن
چكيده فارسي :
موسيقي درماني استفاده از مهارتهاي موزيكي در جهت بهبود كاركرد جسمي، رواني و واكنش هاي عاطفي- اجتماعي، كمك به رشد تواناييهاي حركتي، تحصيلي، ارتباطي، روحيه ي اجتماعي و عاطفي و در نهايت بهبود سطح كيفيت زندگي است. هدف پژوهش حاضر بررسي تفاوت كيفيت زندگي سالمندان 60 سال به بالاي ساكن در 60 آسايشگاه سالمندان در دو حالت دريافت و عدم دريافت موسيقي درماني غيرفعال است. جامعه آماري 1800 نفر بوده اند؛ حجم نمونه محاسبه شده با استفاده از فرمول كوكران 318 نفر محاسبه گرديده است كه با بهره گيري از روش نمونه گيري خوشه اي و تصادفي ساده به توزيع پرسشنامه ها اقدام گرديد. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه استاندارد 26 گويه اي كيفيت زندگي است كه بر اساس طيف ليكرت تنظيم گرديده است. روش تحقيق از نظر روش شناسي كمي و از نوع مقايسه اي مي باشد. يافته ها بيانگر اين است كه فرضيات مبني بر تفاوت كيفيت زندگي(Sig=0/000)، سلامت محيط(Sig=0/001)، روابط اجتماعي(Sig=0/011)، سلامت جسماني(Sig=0/048)، سلامت روان(Sig=0/000) سالمندان بر حسب دريافت و عدم دريافت موسيقي درماني غيرفعال تاييد شده اند و كيفيت زندگي مردان سالمند بهتر از زنان سالمند مي باشد.لذا با نظر به شناخت روحيات سالمندان مستقر در هر آسايشگاه با استفاده از فعاليت هاي متعدد موسيقي درماني از جمله پخش موسيقي، آواز خواندن و ... مي توان در راستاي بهبود عملكرد جسمي و رواني سالمندان گام برداشت تا از اين طريق به بالا رفتن اميد به زندگي در آنها و كاهش بيماري هاي روحي كمك نمود.
چكيده لاتين :
Music therapy is the use of musical skills to improve physical, mental function and emotional-social reactions, to help develop motor, academic, communication, social and emotional abilities, and ultimately to improve the quality of life. The aim of this study was to investigate the difference in quality of life of the elderly aged 60 years and older living in 60 nursing homes in the two modes of receiving and not receiving inactive music therapy. The statistical population was 1800 people; The calculated sample size was calculated using Cochran's formula of 318 people and the questionnaires were distributed using simple cluster and random sampling method. Data collection tool is a standard 26-item quality of life questionnaire based on the Likert scale. The research method is methodologically quantitative and comparative. Findings indicate that the hypotheses about the difference in quality of life (Sig = 0.000), environmental health (Sig = 0.001), social relations (Sig = 0.011), physical health (Sig = 0.048), Mental health (Sig = 0.000) of the elderly has been confirmed in terms of receiving and not receiving inactive music therapy and the quality of life of elderly men is better than elderly women. Numerous music therapies such as playing music, singing, etc. can be taken to improve the physical and mental performance of the elderly to help increase their life expectancy and reduce mental illness.
عنوان نشريه :
پژوهشنامه مددكاري اجتماعي