نقش فقر اقتصادي در مشاركت اجتماعي، سياسي و آسيب‌هاي اجتماعي (مورد مطالعه: محلات محروم شهر جوانرود)

The role of economic poverty in social and political participation and social harms (Case study: deprived neighborhoods of Javanrood)

هدف از اين پژوهش بررسي نقش فقر اقتصادي در مشاركت اجتماعي و سياسي و آسيب‌هاي اجتماعي در محلات محروم شهر جوانرود بوده است. روش پژوهش كمي با استفاده از پيمايش، جامعه آماري 16404 نفر و حجم نمونه 376 نفر انتخاب شده است. پرسشنامه شيوه خوشه‌اي چندمرحله‌اي تكميل شد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كمتر از 20 درصد از پاسخگويان در خانه ماشين لباس‌شويي، كامپيوتر، كتابخانه شخصي و مبلمان خانه داشته‌اند. بين 20 تا 40 درصد پاسخگويان در خانواده خود حداقل با يكي از آسيب‌هاي اجتماعي درگير بوده‌اند. مشاركت اجتماعي و سياسي كمتر از متوسط بوده است. تحليل رگرسيون نشان داد كه ضريب تأثير فقر اقتصادي بر مشاركت اجتماعي 13/0 و مشاركت سياسي 22/0– بوده است يعني هر چه افراد فقر اقتصادي بيشتري داشته‌اند، مشاركت اجتماعي كمتر و مشاركت سياسي بيشتري داشته‌اند. نتيجه تحليل رگرسيون لوجستيك نشان داد پاسخگوياني كه فقر كمتري داشته‌اند احتمال وقوع آسيب‌هاي اجتماعي نزاع و درگيري، فرار از خانه، طلاق و اعتياد در خانواده آنها كمتر بوده است و برعكس احتمال وقوع آسيب‌هاي اجتماعي خشونت خانگي، ترك تحصيل، كودك كار و سابقه زندان در آنها بيشتر بوده است. به طور كلي مي‌توان نتيجه گرفت كه فقر موجود در جامعه مورد مطالعه همچنان كه تحصيلات، درآمد و شغل آنان نيز نشان داده است، فقري قابليتي و ساختاري است كه اين فقر در دسترسي به امكانات معيشتي پايدار خود را نشان داده است و به شكل‌گيري نوعي از آسيب‌هاي اجتماعي، مشاركت اجتماعي و سياسي در محلات محروم شهر جوانرود منجر شده است.

The purpose of this study was to investigate the role of economic poverty in social and political participation and social harms in deprived neighborhoods of Javanrood Quantitative research method was selected using a survey, the statistical population was 16404 people and the sample size was 376 people. The multi-stage cluster questionnaire was completed. Findings showed that less than 20% of respondents had a washing machine, computer, personal library and home furniture at home. Between 20 and 40 percent of respondents in their family have been involved with at least one social injury. Social and political participation has been below average. Regression analysis showed that the coefficient of impact of economic poverty on social participation was 0.13 and political participation was -0.22, ie the more economically poor people were the less social participation and the more political participation. The results of logistic regression analysis showed that respondents with less poverty were less likely to experience social harms, conflict, running away from home, divorce and addiction in their families. Conversely, they were more likely to experience social harms such as domestic violence, dropouts, child labor, and a history of imprisonment. In general, it can be concluded that poverty in the study population, as well as their education, income and occupation, has shown that poverty is a capability and structure that this poverty has shown in access to sustainable livelihood facilities and the formation of a kind of Social harms, social and political participation has led to deprived neighborhoods of Javanrood.