درك تجربه زيسته علل گريز از مدرسه دانش‌آموزان متوسطه دوره اول

Understanding living experiences of 1st grade high schools' Truancy causes

مقدمه: يكي از اهداف تعليم و تربيت، پروراندن افرادي سالم، همراه با بهداشت رواني و جسماني است و توجه لازم نسبت به اين موضوع يقيناً در سرنوشت افراد تأثيري به سزا خواهد داشت. اما مسائل و مشكلات متنوعي در ابعاد آموزشي و تربيتي گريبان گير نظام آموزشي جوامع است. هدف از پژوهش حاضر درك تجربه زيسته علل گريز از مدرسه دانش‌آموزان متوسطه دوره اول بود. روش: اين پژوهش، مطالعه ­اي كيفي از نوع پديدارشناسي بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل دانش‌آموزان پسر متوسطه دوره اول اصفهان در سال تحصيلي 1399بود كه تجربه گريز از مدرسه را داشته‌اند. نمونه پژوهش بر اساس روش نمونه‌گيري هدفمند از بين دانش‌آموزان پسر ناحيه 2 شهر اصفهان انتخاب شدند و تا اشباع داده‌ها يعني زماني كه موضوعات جديدي به دست نيايد ادامه يافت.پژوهش از نوع مصاحبه‌ي نيمه ساختاريافته و به شيوه‌ي گفتگوي دوطرفه بهره گرفته شد.مدت مصاحبه‌ها بين 30-60دقيقه بود. براي اجراي اين پژوهش از سؤالات و پرسش‌هاي باز پاسخ جهت مصاحبه با نمونه تحقيق استفاده شد. با استفاده از روش كلايزي اطلاعات مصاحبه‌ها موردبررسي قرار گرفت. نتايج: با توجه به 13 مصاحبه‌ي انجام ‌شده، پنج هسته‌ي اصلي و مركزي تأثيرگذار در گريز از مدرسه به دست آمد.كه هسته‌هاي مركزي شامل پيامدهاي نظام آموزشي، منظومه آسيب‌زاي خانواده، بستر آسيب‌زاي جامعه، عوامل آسيب‌زاي فردي و آسيب‌پذيري همسالان بود كه هر يك پنج از هسته­ ي اصلي نيز خود به چند كد محوري و يك كد هسته اي طبقه بندي شدند. بحث و نتيجه‌گيري: مدرسه­ گريزي محصول مشترك خانواده و اجتماع است و عوامل فردي و گروه همسالان در تشديد مدرسه ­گريزي اثرگذار هستند.

Introduction: One of the goals of education is to raise healthy people, along with mental and physical health, and the necessary attention to this issue will certainly have a significant impact on the fate of people. But various issues and problems in the educational and training dimensions are plaguing the educational system of societies. The aim of the present study was to understand the lived experience of the causes of dropping out of high school for first-year students. Method: This research was a qualitative phenomenological study. The statistical population of this study included male high school students in the first year of Isfahan in the academic year 1399 who had the experience of dropping out of school. The research sample was selected from male students in District 2 of Isfahan based on purposive sampling method and continued until data saturation, ie when new topics were not obtained. It was 30-60 minutes. To conduct this research, open-ended questions and questions were used to interview the research sample. The interview information was analyzed using the Claysian method. Results: According to 13 interviews, five central nuclei were found to be effective in dropping out of school. Five of the core cores themselves were classified into several core codes and one core code. Conclusion: School dropout is a joint product of family and community and individual and peer group factors are effective in intensifying school dropout.