چكيده فارسي :
پژوهش حاضر توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري دانشآموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر نورآباد در سال تحصيلي 2020-2019 / 1399- 1398 بود. از اين جامعه تعداد 318 نفر با استفاده از روش نمونه‌برداري خوشهاي چندمرحلهاي انتخاب شدند. داده ها با استفاده از سياهه رخدادهاي استرسزا زندگي(پيكل، برجيت، پروسوف و اولنهوث، 1971)، مقياس پاسخ نشخواري(نولن‌هوكسما و مورو، 1991)و مقياس ايده پردازي خودكشي بك(1979) گردآوري و با استفاده از همبستگي پيرسون ومدلسازي معادلات ساختاري تحليل شد.نتايج نشان داد اثر مستقيم رخدادهاي استرسزا زندگي بر نشخوار فكري (0/49=β، 001/0P<)، اثر مستقيم نشخوار فكري بر ايده پردازي خودكشي (0/68=β، 001/0P<) و اثر مستقيم رخدادهاي استرسزا زندگي بر ايده‌پردازي خودكشي (11/0=β، 01/0P<) مثبت معنادار است. همچنين، نتايج نشان داد كه نقش واسطهاي نشخوار فكري در رابطه رخدادهاي استرسزا زندگي با ايده پردازي خودكشي معنادار است (33/0=β، 01/0P<). بر اساس يافتههاي پژوهش، ميتوان نتيجه گرفت كه رخدادهاي استرسزا زندگي و نشخوار فكري به‌عنوان يك متغير شناختي دو مؤلفه مهم اثرگذار بر ايده پردازي خودكشي در بين نوجوانان است
چكيده لاتين :
The aim of current study was to investigate the
mediating role of rumination in the relationship
between stressful life events and suicide ideation.
The research design was descriptive –
correlational. From the male adolescents’
population of Nourabad in academic year of 2019-
2020, a total of 318 high school students were
selected via multistage cluster sampling method
and were tested using Stressful Life Events
Inventory (Paykel, Brigitte, Prusoff & Uhlenhuth,
1971), Ruminative Response Scale (Nolen-
Hoeksema & Morrow, 1991) and Beck Scale For
Suicide Ideation (1979). To analyze the data
Pearson correlation and structural equation
modeling were conducted. The results showed that
direct effect of stressful life events on rumination
(β = 0.49, P< 0.001), direct effect of rumination on
suicide ideation (β = 0.68, P< 0.001), and the
direct effect of stressful life events on suicide
ideation (β = 0.11, P< 0.01) were significantly
positive. Also, results showed that the mediating
role of rumination in the relationship between
stressful life events and suicide ideation was
significant (β = 0.33, P< 0.01). Based on the
findings, it can be concluded that stressful life
events and rumination as a cognitive element are
two important factors affecting adolescents’
suicide ideation.
