اولويت‌ بندي و شناسايي ساختار قراردادي بهينه براي پروژه‌هاي صادرات گاز ايران از طريق ال.ان.جي با استفاده از تكنيك ELECTRE-TRI

Classification and Identifying the optimal contract structure for Iranian gas export projects via LNG using theELECTRE-TRI technique

ايران براي حضور قدرتمند در بازار صادرات گاز طي سال‌هاي دهه 1380 پروژه‌هايي را باهدف صادرات بيش از 70 ميليون تن ال.ان.جي در سال طراحي نموده بود. اگر اين طرح‌ها به نتيجه مي‌رسيدند ايران اكنون يكي از بزرگ‌ترين صادركنندگان ال.ان.جي در جهان بود. اما تا كنون هيچ يك از اين طرح‌ها به بهره‌برداري نرسيده و با شرايط موجود در آينده نيز امكان بهره‌برداري از آنها فراهم نخواهد شد. اين تأخير به منزله ازدست‌رفتن فرصت استفاده از منابع مشترك پارس جنوبي و ميليون‌ها دلار درآمد ارزي مي‌باشد. عدم بهره گرفتن از يك ساختار تجاري مناسب به‌عنوان دليل ناكامي پروژه‌هاي گذشته، ضرورت اصلاح ساختاري اين پروژه‌ها را نشان مي‌دهد. هدف اين پژوهش كه در بازه زماني سال‌هاي 1398 تا 1399 انجام شده، شناسايي ساختار بهينه براي پروژه‌هاي ال.ان.جي كشور است. در اين راستا با ارزيابي طيف گسترده‌اي از معيارها توسط خبرگان صنعت نفت و گاز و استفاده از تكنيك ELECTRE-TRI، به دسته‌بندي ساختارهاي موجود و معرفي ساختار بهينه مي‌پردازيم. نتايج نشان مي‌دهند ساختار بهينه با استفاده از قرارداد آي.پي.سي در بخش بالادستي و تركيب آن با مشاركت‌درساخت تأسيسات مايع سازي توسط شريك بالادستي حاصل خواهد شد. اين ساختار در تطابق با قوانين و مقررات داخلي كشور و با ايجاد جذابيت براي سرمايه‌گذاران خارجي از طريق اطمينان از حضور بلندمدت در بخش بالادستي و پايين‌دستي مي‌تواند ضمن مقابله با تحريم‌ها بين‌المللي، شرايط را براي افزايش كارايي و تسريع در انجام پروژه‌ها فراهم نمايد.

To have a strong presence in the gas export market during the 2000s, Iran had designed projects to export more than 70 million tons of LNG per year. If these plans came to fruition, Iran would now be one of the largest exporters of LNG in the world. But so far, none of these projects have been put into operation, and with the existing conditions in the future, it will not be possible to use them. This delay represents a loss of access to South Pars' shared resources and millions of dollars in foreign exchange earnings. Failure to use a proper business structure as a reason for past projects' failure shows the need for structural reform. The purpose of this study, which was conducted from 2019 to 2020, is to identify the optimal structure for the country's projects. In this regard, by evaluating a wide range of criteria by experts in the oil and gas industry and using the ELECTRE-TRI technique, we classify the existing structures and introduce the optimal structure. The results show that the optimal structure will be achieved by using the IPC contract in the upstream sector and combining it with the participation of the upstream partner in the construction of the liquefaction facility. This structure, by the domestic laws and regulations and by attracting foreign investors by ensuring a long-term presence in the upstream and downstream sectors, can counteract international sanctions, increase efficiency, and speed up the implementation of projects. Provide.