اثربخشي الگوي مداخله مددكاري اجتماعي در طلاق بر افزايش رضايت زناشويي، سازگاري و كاهش پيگيري طلاق در زوج هاي متقاضي طلاق توافقي

The effectiveness of social work intervention model in divorce on increasing marital satisfaction, adjustment and reducing divorce follow-up in couples seeking consensual divorce

هدف:پژوهش حاضرباهدف اثربخشي الگوي مداخله مددكاري اجتماعي دركاهش پيگيري طلاق،افزايش رضايت زناشويي وافزايش سازگاري درزوج هاي متقاضي طلاق توافقي،درشهرقزوين انجام شده است،اين پژوهش به لحاظ هدف كاربردي و به لحاظ شيوه گردآوري اطلاعات،كمي است. روش: پژوهش حاضربا روش پژوهش آزمايشي با گروه كنترل با استفاده از طرح پيش آزمون -پس آزمون انجام شد.جامعه آماري پژوهش را زوج هاي متقاضي طلاق توافقي كه درسال 1398 اقدام به طلاق نموده واسامي ايشان جهت انجام مددكاري اجتماعي و مشاوره طلاق توافقي شهر قزوين ثبت شده بود را تشكيل داده اند.تعداد آنها براساس آمارموجود 2488 نفر است كه برمبناي جدول مورگان ازاين جامعه 165 زوج( 331 نفر) به صورت نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند آزمودني ها پرسشنامه سازگاري بل و پرسشنامه رضايت زناشويي انريچ رادر دومرحله پيش آزمون و پس آزمون،تكميل كردند.گروه آزمايش تحت مداخله ي پيشگيري ازطلاق در 5 جلسه 2 ساعته در5 هفته تحت آموزش قرار گرفتند.داده ها دردو بخش توصيفي و استنباطي وآزمون رتبه بندي فريدمن،آزمون كلموگرف-اسميرنف، آزمون كوواريانس چند متغيره،آزمون تي مستقل و آزمون مك نمار مورد تجزيه و تحليل قرارگرفت.يافته هاي نتايج نشان داد كه ميزان رضايت زناشويي و سازگاري درزوج هاي گروه آزمايش در پس آزمون به طور معني داري از گروه كنترل متفاوت شد.هم چنين نتايج آزمون مك نمار كه به منظور بررسي تفاوت گروه آزمايش وگروه كنترل درمتغيركاهش پيگيري طلاق انجام شد، نشان مي دهد كه ميزان كاهش پيگيري طلاق درگروه آزمايش به صورت معني داري با گروه كنترل متفاوت است .

Objective: The aim of this study was to evaluate the effectiveness of social work intervention model in reducing divorce follow-up, increasing marital satisfaction and increasing Compatibility in couples seeking divorce by agreement, has been done in Qazvin, this research is quantitative in terms of practical purpose and in terms of data collection method. Method: The present study was conducted as an experimental research method with a control group using a pre-test-post-test design. According to Morgan's table, 165 couples (331) were selected by simple random sampling and randomly divided into experimental and control groups. Both groups for the first time for one Pre-test and second time were measured for one post-test. The subjects completed Bell Adjustment Questionnaire and Enrich Marital Satisfaction Questionnaire in two stages of pre-test and post-test. The data were analyzed and then the post-test was performed. The data were analyzed in two parts: descriptive and inferential and Friedman ranking test, Kolmogorov-Smirnov test, multivariate covariance test, independent t-test and McNemar test. The results showed that the amount Marital satisfaction The compatibility of the experimental group couples in the post-test was significantly different from the control group. It is significantly different from the control group and because the number of divorce withdrawals in the experimental group was higher, it can be concluded that the implementation of the pattern of assistance intervention in consensual divorce has been able to significantly reduce divorce follow-up.