تاثير ويژه‌پروري در فروپاشي و زوال سياسي حكومت پهلوي

The Effect of Patronage on the Political Collapse and Decline of the Pahlavi Government

انقلاب اسلامي ايران به مثابه يك انقلاب اجتماعي، رويدادي منحصربه‌فرد بود. طي اين رخداد سلسله پهلوي پس از 53 سال حكومت بر ايران فروپاشيد. دغدغه اين پژوهش بررسي زمينه‌هاي فروپاشي اين سلسله است. امري كه مي‌تواند از زواياي مختلف مورد بررسي قرار گيرد. با توجه به محدوديت‌هاي پژوهش، مقاله پيش‌رو قصد دارد اين مسئله را از منظر مفهوم «ويژه‌پروري» مورد واكاوي قرار دهد. بدين ترتيب پرسش اين است كه ويژه‌پروري چه تاثيري در فروپاشي و زوال حكومت پهلوي داشت؟ از نظر نويسندگان اين پژوهش، ويژه‌پروري از جمله مهمترين عواملي است كه سبب اعتراضات مردمي عليه حكومت شد و نظام پهلوي را به سوي فروپاشي سوق داد. اين مقاله از روش مكانيسم علي (رديابي فرايند) بهره مي‌برد و جمع‌آوري داده‌ها به شكل كتابخانه‌اي صورت مي‌گيرد. از منظر محدويت زماني و مكاني ايران دهه‌هاي 1340-1350 نقطه تمركز اين پژوهش است.

The Islamic revolution of Iran as a social revolution was a unique event. During this event, the Pahlavi dynasty collapsed after 53 years of ruling Iran. This study was conducted to investigate the reasons for the decline and collapse of this dynasty through different aspects. According to the limitations, the researchers examined this issue from the viewpoint of the concept of patronage. Thus, the question in this study was that what effect the corruption had on the collapse and decline of the Pahlavi government. In this study, the researchers mentioned that patronage is one of the most important factors that led to popular protests against the government and led the Pahlavi regime to collapse. This paper uses the causal mechanism method (process tracking). The data was collected by the library research method. The focus of this research was on time and space constraints of Iran in the 1340s and 1350s.