قاعده پولي متناسب با انتظارات ناهمگن و سلطه مالي: مورد مطالعه ايران

Appropriate Monetary rule under Heterogeneous Expectations and Fiscal Dominance: The Case of Iran

اثربخشي سياست‌هاي پولي از مهمترين چالش‌هاي مقامات پولي است. اين موضوع به نحوه تعامل دولت يا مقام پولي و رفتار كارگزاران اقتصادي بستگي دارد. مقام مالي ممكن است نسبت به رعايت يا عدم رعايت توازن بين زماني بودجه اقدام نمايد. رفتار كارگزاران اقتصادي در نحوه پيش‌بيني مقادير آتي متغيرهاي اقتصاد كلان نيز اهميت زيادي دارد. در الگوهاي استاندارد سياست پولي، فرض مي‌شود كه دولت تلاش مي‌كند تا بدهي انباشته خود راكاملاَ تسويه كند. همچنين فرض مي‌شود كه كارگزاران اقتصادي با استفاده از انتظارات عقلايي، نسبت به پيش‌بيني مقادير آتي متغيرهاي اقتصاد كلان اقدام مي‌كنند. برخي مطالعات در زمينه ساختار مالي دولت‌ها نشان مي‌دهند كه دولت‌ها با كسري بودجه مداوم يا بدهي انباشته فزاينده مواجه هستند. از همين رو مطالعات زيادي سياست پولي را با وجود دولتي كه مايل يا قادر به برقراري توازن بين زماني بودجه خود نيست، بررسي كرده‌اند. شواهد و مطالعات مختلفي نيز نشان داده‌اند كه نحوه شكل‌گيري انتظارات كارگزاران اقتصادي با انتظارات عقلايي فاصله دارد. گروه‌هاي مختلف اقتصادي ممكن است با استفاده از رويه‌هاي مختلف نسبت به پيش‌بيني مقادير آينده متغيرهاي اقتصاد كلان اقدام نمايند. در اين مطالعه، با توجه به اين موضوعات، قاعده پولي متناسب با وجود انتظارات ناهمگن و سلطه مالي استخراج شده است. براي اين منظور از يك الگوي تعادل عمومي پوياي تصادفي اقتصاد بسته با دو نوع انتظارات آينده‌نگر عقلايي و گذشته‌نگر تطبيقي استفاده شده است. نتايج حاصل از شبيه‌سازي الگو نشان مي‌دهد كه، تكانه ي مخارج دولت باعث افزايش توليد، تورم و سرمايه‌گذاري و كاهش مصرف مي‌شود. همچنين، تكانه‌ي افزايش نرخ رشد حجم پول منجر به افزايش توليد، تورم، و مصرف شده و سرمايه‌گذاري را كاهش مي‌دهد. مقايسه اثر دو تكانه، نشان مي‌دهد كه تأثير تكانه ي مالي بر متغير‌ها بزرگ‌تر از تأثير تكانه ي پولي است. همچنين نشان داده شده است كه افزايش سهم كارگزاران غيرعقلايي در اقتصاد، موجب افزايش نوسان تورم و شكاف توليد در واكنش به وقوع تكانه مخارج دولت و تكانه نرخ رشد عرضه پول، مي‌گردد. اين موضوع اهميت طراحي سياست‌‌هاي پولي كنترل كننده انتظارات را نشان مي‌دهد.

The effectiveness of monetary policy is one of the most challenges of monetary authorities. It depends on the interaction between monetary and fiscal policy authorities and private sector behavior. Fiscal authority may or may not respect its intertemporal budget balance. Private agent's behavior in forecasting future values of macroeconomic variables is of the most importance. In standard monetary policy models, it is assumed that the fiscal authority tries to settle its outstanding debt. It is also assumed that, the economic agents forecast the future values of macroeconomic variables with rational expectations. Some studies about fiscal structure of the governments have shown that governments face with sustained budget deficit or accumulating outstanding debt. In this respect, many studies have investigated monetary policy in the context of fiscal authority which is not willing or not able to respect its intertemporal budget balance. At the same time many studies and evidences have shown that expectation formation of economic agents departs from rational expectations and different groups of agents may use different procedures to forecast future values of macroeconomic variables. This paper, taking into account these issues, drives the appropriate monetary rule under heterogeneous expectations and fiscal dominance in Iran. For this purpose, a closed economy dynamic stochastic general equilibrium model with two types of expectations: forward looking rational and backward looking adaptive expectations is used. Simulation results show that a fiscal shock increases production, inflation, investment and decreases consumption. Money growth rate shock increases production, inflation and consumption and decreases investment. Comparing the effects of two shocks shows that the effects of fiscal shock on variables is greater than the effect of monetary shock. It is also shown that increasing the share of non-rational agents increases the volatility of inflation expectations and output gap in response to fiscal and monetary shocks. This shows the importance of anchoring expectations in monetary policy design