مدلسازي كيفي تاب‌آوري مديران مدارس ابتدايي بر اساس رويكرد زمينه‌اي

No Title

هدف اين پژوهش تدوين مدل تاب‌آوري مديران مدارس ابتدايي بود. اين پژوهش به شيوه كيفي و با استفاده از رويكرد زمينه‌اي انجام‌شد. با روش نمونه‌گيري هدفمند، 15 نفر از مديران و معلمان نمونه مدارس‌ابتدايي و كارشناسان ستادي حوزه آموزش‌ابتدايي در ادارات آموزش و پرورش بررسي شدند و داده‌ها تا رسيدن به اشباع نظري با استفاده از مصاحبه‌هاي نيمه ساختاريافته گردآوري‌شد. از نرم‌افزار MAXQDA2018 براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها استفاده گرديد. 149 كد اوليه در كدگذاري باز به دست آمد كه در كدگذاري محوري بر اساس شباهت موضوعي در 21 دسته موضوعي به ترتيب سلامت جسماني و رواني، ويژگي‌هاي شخصيتي سالم، توانائي‌هاي تاب‌آورانه، اعتقادات و باورهاي تاب‌آورانه، مديريت مناسب هيجانات و احساسات، ادراك درست از اجزاء نظام آموزشي، تعاملات مثبت و سازنده با اجزاء نظام آموزشي، اعتماد سازي مدير با اجزاء نظام آموزشي، استفاده بهينه از توانمندي هاي اجزاء نظام آموزشي، شرايط محيطي مناسب، مشورت و مشاركت در تصميم گيري، اقدامات و كاركرد هاي تاب‌آورانه، تحقق اهداف سازماني، مهارت‌هاي سه گانه مدير، آينده‌نگري، باورها و ارزشهاي ديني و مذهبي، چالش پذيري و تبديل آنها به فرصت، مساله محوري و مشكل گشايي، تلاش در جت رضايتمندي اجزاء نظام آموزشي، برگزاري منظم جلسات درون مدرسه اي و سيستم‌هاي حمايت كننده قرار داده شدند. در مرحله كدگذاري انتخابي، تاب‌آوري مديران مدارس ابتدايي به‌عنوان متغير مركزي يا مقوله اصلي شناخته شد. مدل تاب‌آوري مديران مدارس ابتدايي مي‌تواند نقشه مفهومي ارزشمندي براي هدايت دامنه وسيعي از خدمات نظام آموزشي باشد. در كوشش‌هايي كه براي كمك به مديران مدارس ابتدايي براي مقابله و سازگاري در طول شرايط سخت و بحران‌ها صورت مي‌گيرد. يك ديدگاه نظام‌مند درباره تاب‌آوري بسيار حائز اهميت است.

No Abstract