پديد آورندگان :
نظريان، علي باقر دانشگاه پيام نور - گروه آسيب شناسي ورزشي و حركات اصلاحي، تهران، ايران , خيام باشي، خليل دانشگاه اصفهان - گروه آسيب شناسي ورزشي، اصفهان، ايران , رهنما، نادر دانشگاه اصفهان - گروه آسيب شناسي ورزشي، اصفهان، ايران , دادگر، حسين دانشگاه آزاد اسلامي واحد بندر لنگه - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه تربيت بدني، هرمزگان، ايران
كليدواژه :
سطح استخواني , فوتباليست حرفه اي , پاي برتر , محتواي مواد معدني استخوان
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: هدف تحقيق حاضر مقايسه محتواي مواد معدني و سطح استخوان بين فوتباليست‌هاي حرفه‌اي و افراد غيرورزشكار بود.
روش بررسي: محتواي مواد معدني و سطح گردن و تروكانتر استخوان ران پاي برتر و غيربرتر و مهره‌هاي كمري (4L-2L)، 15 نفر فوتباليست حرفه‌اي و 14 فرد سالم غيرورزشكار مورد ارزيابي قرار گرفت. از دستگاه سنجش تراكم مواد معدني استخوان، ترازو، قدسنج و فرم ثبت سابقه ورزشي و پزشكي جهت جمع‌آوري داده‌ها استفاده شد. داده‌ها از طريق آزمون t مستقل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافته‌ها: ميزان محتواي مواد معدني استخوان مهره‌هاي كمري، پاي برتر و غيربرتر فوتباليست‌هاي حرفه‌اي (1/2170± 8/68434 و 6/1554± 8/46986 و 8/1694 ±1/48575 گرم) بطور معني‌داري بيشتر از افراد غيرورزشكار (2/1340± 9/51082 و9/1035± 7/33414 و 8/930 ± 7/34070 گرم) بود (000/0 =P، 3/7 =T، 6/6 =T، 1/7 =(T. بين سطح استخوان مهره‌هاي كمري، پاي برتر و غيربرتر فوتباليست‌ها (2/51، 4/36، 4/36 سانتيمتر مربع) و گروه غيرورزشكار (7/48، 2/36، 2/36 سانتيمتر مربع) تفاوت معني‌داري مشاهده نشد (05/0 P>، 14/0 =T، 1 =T، 7/1 =T).
نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه ورزش فوتبال موجب افزايش محتواي مواد معدني استخوان شده، اما تأثير قابل ملاحظه‌اي بر روي سطح استخواني ندارد. با توجه به اينكه شكل و اندازه استخوان به عنوان يكي از ريسك فاكتورهاي خطرزا براي شكستگي استخوان شناخته شده است، پيشنهاد مي‌شود كه تحقيقات درازمدتي انجام شود تا اثرات فعاليت ورزشي نظير فوتبال بر سطح استخوان بهتر سنجيده شود.
چكيده لاتين :
Background and Aim: The purpose of this study was to compare the bone mineral content (BMC) and area between professional soccer players and non-athlete subjects.
Materials and Methods: 15 professional soccer players (mean ± SD; age: 23.2±0.2 years, height: 174±1cm, weight: 70.3±1.8 kg) and 14 healthy non-athlete subjects (mean ± SD; age: 22 years, height: 173±1.2 cm, weight: 61.6±2.4 kg) participated in this study. Bone area and BMC was measured by Dual Energy X-Ray Absorptiometry (DEXA) at the femoral neck, femoral trochanter of dominant and non-dominant legs. Independent t-test was used to analyses the data.
Results: The results of this study showed that. BMC in lumbar spine (L2-L4) of soccer players were significantly higher than lumbar spine (L2-L4) of non-athlete subjects (T=6.6, P=0.000), (68438.8±2170.1 versus 51082.9±1340.2 mg). The BMC values of dominant and non-dominant leg of soccer players (46986.8±1554.6, 1694.8±48575.1 mg) were significantly higher than dominant and non-dominant leg of non-athlete subjects (33414.7±1035.9, 930.8±34070.7 mg), (T=7.1, T=7.3, P=0.000). Differences between area in lumbar spine (L2-L4), dominant and non-dominant leg of participants were not significant (51.2±0.9, 0.7±36.4, 0.7±36.4 cm² versus 48.7±1.1, 0.7±36.2, 0.6±35.5 cm²), (T=1.7, T=1, T=0.14, P>0.0).
Conclusion: The results show that soccer play lead to increase BMC but it cannot effect on bone area. It's noted that the geometry and structure of bone have been increasingly recognized as important risk factors. The longitudinal studies are recommended to clarify the effects of soccer and physical activities on bone formation and its structures.
