عنوان مقاله :
ارتباط بين ميزان شيوع آسيب با ردههاي سني و شاخص تودة بدني در بازيكنان فوتبال پسر 7 تا 12 سالة شهر كرمان
عنوان به زبان ديگر :
Relationship between the injury incidence with age groups and body mass index in 7 to 12 years old male soccer players in Kerman
پديد آورندگان :
شريفي، مريم دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده علوم ورزشي، كرمان، ايران , دانشجو، عبدالحميد دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه آسيب شناسي ورزشي و حركات اصلاحي، كرمان، ايران , صاحب الزماني، منصور دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه آسيب شناسي ورزشي و حركات اصلاحي، كرمان، ايران , نيكويي، روح اله دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي، كرمان، ايران , اميرسيف الديني، محمدرضا دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه بيومكانيك ورزشي، كرمان، ايران
كليدواژه :
فوتبال , آسيب , كودكان , شاخص توده بدني
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: تحقيقات گستردة شيوعسنجي، اولين گام طراحي برنامههاي پيشگيري از آسيب ورزشي ميباشد. طبق نتايج مطالعات مروري، مبني بر كمبود اطلاعات آسيب در نونهالان فوتباليست، هدف پژوهش حاضر بررسي ميزان شيوع آسيب در بازيكنان فوتبال پسر 7 تا 12 ساله بود.
روش بررسي: تحقيق حاضر از نوع توصيفي گذشتهنگر بود. از بين 24 باشگاه فوتبال شهر كرمان، هفت باشگاه به شكل تصادفي وارد تحقيق شد. اطلاعات آسيب 212 بازيكن پسر )ســن 29/1±22/11 سال، قد 2/9±67/142 سانتيمتر، وزن2/9±91/36 كيلوگرم)، شامل فراواني، محل و مكانيسم آسيبهاي حاد در زمان تمرين بوسيلة پرسشنامة آسيب فولر (2006)، از طريق مصاحبه جمعآوري شد. ارتباط بين ميزان شيوع آسيب با ردههاي سني و شاخص تودة بدني بازيكنان با استفاده از آزمون آماري كاي دو محاسبه شد (05/0 ≤ p).
يافتهها: ميزان شيوع آسيب، 05/1 آسيب به ازاي 1000 ساعت تمرين بود. بيشترين ميزان آسيب در اندام تحتاني (3/84%) مشاهده شد. تكل كردن (8/56) بيشترين آمار مكانيسم آسيب را داشت. تفاوت معنيداري بين ردههاي سني با ميزان آسيب (000/0=P ، 33/22 =χ2) و شاخص تودة بدني با ميزان آسيب (000/0= P، 53/58 =χ2) وجود داشت، با افزايش سن و وزن، ميزان آسيب بازيكنان بيشتر شد.
نتيجهگيري: اطلاعات حاصل از اين تحقيق ميتواند به عنوان يك پايگاه داده در ارتباط با ميزان شيوع آسيب در پسران نونهال فوتباليست و همچنين در جهت شناسايي ريسكفاكتورهايي همچون افزايش سن و تركيب بدن به مربيان و مسئولان تيمهاي فوتبال كمك نمايد. همچنين ميتواند به منظور طراحي برنامههاي پيشگيري از آسيب مورد توجه محققان و برنامهريزان جامعة فوتبال قرار گيرد.
چكيده لاتين :
Background and aims: Extensive epidemiological research is the first step in designing sports injury prevention programs. According to the results of review studies on the lack of injury information in soccer player kids, the aim of this study was to investigate the injury incidence in 7 to 12 year old male football players.
Materials and Methods: The study is a descriptive study in which out of 24 soccer clubs in Kerman, seven clubs were randomly selected. The data of 212 players ( age 11.22 ±1.29 years, height 142.67±9.2 cm, weight 36.91±9.2 kg) including the frequency, location and mechanism of acute injury during training. Injuries was collected from Fuller Injury Questionnaire (2006) through interviews. The relationship between the injury incidence with age groups and body mass index of players was measured using Chi-square test (p≤ 0/05).
Results: The overall injury incidence was 1.05 injuries per 1000 hours of soccer in training sessions. Most injuries (84.3%) were located in the lower limbs. Tackling (56.8%) had the greatest injury mechanism. Significant differences were found between age groups with injury rates (P = 0.000, χ2 = 22.33) and body mass index with injury rates (P = 0.000, χ2 = 58.53).
Conclusion: The Present information can serve as a database in the injury incidence in soccer’s boys and also to identify risk factors such as age and body mass index increase. It can also be considered by researchers and football community planners in order to design injury prevention programs.
عنوان نشريه :
پژوهش در توانبخشي ورزشي