كليدواژه :
فقر روستايي , تحليل الگوي فضايي , خودهمبستگي خودكار فضايي , مياندوآب
چكيده فارسي :
طرح مسئله: بين فقر و زندگي روستايي ضريب همبستگي بالائي وجود دارد، زيرا بيش از سه چهارم فقرا در مناطق روستايي زندگي مي‌كنند. ازآنجاكه هرگونه سياست‌گذاري موفق (در راستاي توسعه‌روستايي) مستلزم شناخت اين پديده است، لذا، اطلاع از ميزان گستردگي فقر حاكم بر جامعه و توزيع فضايي آن از مسائل مهم در تدوين برنامه‌هاي كاهش فقر به‌شمار مي‌رود.
هدف پژوهش: هدف از اين پژوهش تحليل فضايي فقر در سكونتگاههاي روستايي شهرستان مياندوآب مي‌باشد.
روش تحقيق: تحقيق حاضر از لحاظ هدف كاربردي و از نظر ماهيت و روش توصيفي- تحليلي و جهت گردآوري اطلاعات از مطالعات كتابخانه‌اي و ميداني استفاده شد. قلمرو مكاني، روستاهاي شهرستان مياندوآب مي‌باشد كه طبق سرشماري سال 1395، داراي 125893 نفر جمعيت، 37637 خانوار روستايي و 189 روستاي داراي سكنه است كه با توجه به تعداد زياد روستاها، براساس فاكتورهاي دوري و نزديكي، موقعيت طبيعي و تعداد خانوار، 20 درصد روستاها به‌عنوان روستاهاي نمونه انتخاب شدند. حجم نمونه براساس فرمول كوكران، 313 سرپرست خانوار روستايي ساكن در روستاها تشكيل مي‌دهند. جهت تجزيه‌وتحليل داده‌ها و اطلاعات از تحليل تصميم‌گيري چند معياره كوپراس ، تحليل خوشه‌اي K و آماره مورن I استفاده شد.
نتايج: از بين 38 روستاي نمونه در سطح شهرستان، تعداد 17 روستا معادل 74/44 درصد روستاها در خوشه «فقر خيلي شديد» قرار دارند و از نظر كشاورزي، تأمين خدمات، اشتغال مولد، درآمد، مشاركت، امنيت، تخريب‌محيطي و ... مردم اين روستاها با مشكلات متعددي روبه‌رو هستند و اغلب اين روستاها در بخش باروق قرار گرفته‌اند. همچنين، روستاهاي لاله‌لو، قطار‌داش و قورقچي به‌عنوان فقيرترين روستاهاي شهرستان مياندوآب شناخته شده و فقر روستايي الگوي فضايي خوشه‌اي و متراكمي را بر اساس آماره مورن I در سطح شهرستان به نمايش گذاشته است.
نوآوري: مهمترين نوآوري تحقيق كمي كردن فقر روستايي و تحليل فضايي در سطح شهرستان مياندوآب با استفاده از تكنيك كوپراس و تحليل‌هاي آماري ديگر.
چكيده لاتين :
Problem: There is a high correlation between poverty and rural life, because more than three quarters of the poor live in rural areas. Since any successful policy (in the direction of rural development) requires the recognition of this phenomenon, therefore, knowing the extent of poverty in society and its spatial distribution is an important issue in developing poverty reduction programs.
The aim of the research: The purpose of this study is spatial analysis of poverty in rural settlements of Miyandoab county.
Research Method: The present study was applied in terms of purpose and in terms of nature and descriptive-analytical method and library and field studies were used to collect information. Spatial territory is the villages of Miyandoab county, which, according to the 2016 census, has a population of 125,893 people, 37,637 rural households and 189 inhabited villages. Percentage of villages were selected as sample villages. The sample size, according to the Cochran's formula, is 313 rural household heads living in rural areas. To analyze the data and information, Coopras multi-criteria decision analysis, K-cluster analysis and more I statistic were used.
Results: Out of 38 sample villages in the county, 17 villages, equivalent to 44.74% of the villages are in the cluster of "very severe poverty" and in terms of agriculture, services, productive employment, income, participation, security, environmental degradation and. The people of these villages are facing many problems and most of these villages are located in Barouq district. Also, Lalehloo, Qataradash and Ghorghchi villages are known as the poorest villages of Miyandoab county and rural poverty has shown a clustered and dense spatial pattern based on Marian my statistics in the county.
