ارائه الگوي توسعه كارآفريني گردشگري روستايي در استان فارس با استفاده از روش فراتركيب

Presenting the Model of Rural Tourism Entrepreneurship Development in Fars Province Using the Meta-Synthesis Method

پژوهش حاضر از لحاظ هدف، كاربردي است، از نظر ماهيت آميخته، روش گردآوري داده‌ها توصيفي – پيمايشي و از نظر افق زماني مقطعي است. جامعه آماري پژوهش در بخش كيفي با روش گلوله برفي 22 نفر از خبرگان كارآفرين و مديران در زمينه ي گردشگري روستايي مي باشد و در بخش كمي، اشخاصي مي باشند كه در حيطه ي گردشگري روستايي فعاليت مي كنند و 110 نفر برآورد شدند كه با روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي با استفاده از جدول مورگان 85 نفر مورد بررسي قرار گرفت. در اين پژوهش از روش تحقيق فراتركيب براي استخراج و شناسايي عوامل استفاده شده است. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. براي تجزيه‌وتحليل داده‌هاي جمع‌آوري‌شده، از نرم‌افزار spss استفاده‌شده است. يافته هاي تحقيق نشان داد كه در نهايت 11 عامل، 35 مفهوم و 88 شاخص مورد تاييد قرار گرفتند. بر پايه مدل طراحي شده عوامل به ترتيب اولويت از عامل صنعتي كه در پايين ترين سطح مي باشد و بعد از آن عامل سياسي و قانوني ، عامل نهادي و سازماني، عامل اقتصادي، عامل زيرساختي، عامل مديريتي، عامل شخصيتي كارآفرينان، عامل اجتماعي، عامل امنيتي، عامل زيست محيطي و در نهايت عامل فرهنگي كه در بالاترين سطح قرار دارد.

The purpose of this study is practical, mixed in nature, descriptive-survey and cross-sectional. The statistical population of the study was 22 entrepreneurs and managers in the field of qualitative snowmaking in rural tourism. Stratified random sampling was performed using Morgan table of 85 subjects. In this study, a cross-linked research method was used to extract and identify factors. A researcher-made questionnaire was used for data collection. To evaluate the validity, the face validity method was used by professors and the kappa method was used to measure the reliability of the classification. SPSS software was used to analyze the collected data. The findings showed that 11 factors, 35 concepts and 88 indicators were finally approved. According to the designed model, the factors are in the order of priority, the industrial factor at the lowest level followed by the political and legal factor, the institutional factor, the economic factor, the infrastructure factor, the management factor, the entrepreneurial personality factor, the social factor, the factor. Security, environmental factor and ultimately cultural factor at the highest level.