راهكارهاي احياء و بهينه‌سازي "قالي پَرو"، دستبافتۀ ناشناختۀ لرستان

Solutions for Remediating and Optimizing âQÄli Paruâ, an Unknown Handicraft of Lorestan Province

دستبافتۀ بومي«قالي پرو»، هنر- صنعتي خانگي است كه توسط زنان روستايي منطقۀ پلدختر لرستان و روستاي وليعصر (عج)، از پارچه هاي بلااستفاده و دورريز بافته مي شود و با وجود قابليت هاي زيبايي شناسانه و كاربردي آن، امروزه به دلايل مختلف كم تر مورد توجه و استقبال واقع شده است. پژوهش حاضر با هدف يافتن راهكارهايي جهت احياء و بهينه سازي توليد و عرضۀ «قالي پرو» شكل گرفته است. از اين رو لازم است در ابتدا به آسيب هاي موجود در مسير توليد اين دستبافته پرداخته شود تا راهكار هايي در پاسخ به سوالات تحقيق ارائه نمود كه عبارت اند از: چگونه مي توان قالي پرو را به عنوان يك هنر - صنعت خانگي احياء نمود؟ و احياء قالي پرو چه فايده اي به دنبال دارد؟ جهت دستيابي به پاسخ هاي مناسب، از روش زمينه محور براي تحليل داده ها به شيوۀ توصيفي- تحليلي استفاده شد و اطلاعات، به طريق كتابخانه اي و ميداني جمع آوري شدند. با تحليل داده ها كه به روش كيفي انجام شد، راهكارهاي به دست آمده، به بازنگري و اصلاح در سه شاخۀ توليد، توزيع و مصرف، معطوف گرديد. پاره اي از راهكارها عبارت اند از: معرفي و شناساندن قالي پرو در بازارها، تعريف كاربرد ها و روش هاي اجرايي جديد براي اين دستبافته و استانداردسازي كارگاه هاي توليدي آن. اصلاح موارد مذكور، ضمن حفظ ميراث بومي و سنتي منطقه، زمينه ساز ايجاد اشتغال خواهد بود.

Qāli Paru is a kind of carpet which can be categorized as a household artifact woven out of unused fabrics by rural women in Vali-e-Asr Village, Poldokhtar region, Lorestan province. This product is now less noticeable despite having aesthetic and functional aspects. The present study seeks to find ways to revive and optimize the production and supply of Qāli Paru. For this purpose, the research initially deals with existing damages the artifact have suffered from, and then it tries to answers the following question: How can we revive Qāli Paru carpets as a domestic artifact? What are the benefits of such an action? The strategies of this research are based on introducing the product to the market, standardizing the workshops’ criteria, and defining new applications for this fabric. All these are considered very effective for generating employment. In the present research, a descriptive-analytical method is applied and the information has been collected from library sources. Analyzing the data qualitatively, the obtained solutions are reviewed and modified in three branches, i.e. production, distribution and consumption.