جستاري پيرامون مفهوم و جايگاه سرزندگي

Towards the Meaning and Position of Urban Vitality

تقريباً تمام نظريه‌پردازان به نام غربي، كم و بيش گوشه چشمي به بحث سرزندگي داشته و در كتب و مقالات خود به آن اشاره كرده‌اند. در ايران از سويي به جز طراحان شهري و برخي برنامه‌ريزان و جغرافي‌دانان نيرويي از آن استقبال چنداني نكرده است و از سوي ديگر هنوز تفاهم و توافق چنداني بر معناي اين مفهوم حكم‌فرما نشده است و بسياري از متخصصان آن را شعارگونه و به‌دليل عقب‌نماندن از مد روز به كار مي‌برند. البته اين استقبال از موضوع ناشناخته چندان غير قابل درك نيست و نمونه‌هاي مشابه بسياري به آن در طول سال‌هاي مواجهه با غرب و مدرنيسم در ايران تجربه شده است و اغلب راه به افراط و تفريط نيز برده است. در طرفداري از سرزندگي نيز به تبع از بزرگان خارجي حرفه و بدون آنكه به مفهوم و جايگاه آن توجه كافي شود و اينكه براي كي و كجا چنين حسي مناسب است، شعار سر داده مي‌شود. در مطالعه حاضر، معني و جايگاه سرزندگي شهري و سوء برداشت از اين مفهوم در بافت‌هاي شهري ايران مورد بحث قرار گرفته است.

Almost all western theorists in the field of urban studies pointed to urban vitality in their books and articles. Also, vitality is a fashionable word in the lexicon of urbanism in Iran, but in fact, it received little support from urban planners, urban designers, and geographers. During the years of confrontation with western achievements and modernism in Iran, people experience the incorrect manner of using imported terms, theories and inventions. Urban vitality is another example of such experiences, and the exact meaning and position of vitality in Iranian urban contexts is still unclear. There are lots of articles and projects focusing on urban vitality without clarifying the situation on which people can pursue vitality for an urban context. In the present study, the meaning and position for urban vitality, and the misuses of this concept in Iranian urban contexts is discussed.