امكان سنجي شكل گيري اقليم كُردي در شمال سوريه از منظر «سازه انگاري»

Feasibility of Formation a Federal Kurdish Region in the North of Syria: A Constructive Perspective

خاورميانه اي كه در سال 1916 ميلادي براساس معاهده «سايكس-پيكو» تشكيل شد، در شرايطي وارد هزاره سوم ميلادي مي شود كه هنوز هم مانند جزيره اي توسعه نيافته و ناامن در جهان باقي مانده است. در اين ميان، اكراد به عنوان بزرگ ترين ملت بدون دولت جهان، همواره هم تأثيرگذار و هم تأثيرپذير از اين بحران ها بوده اند. وقوع بهار عربي باعث ايجاد شرايط جديدي شده است كه كُردها را نيز وارد دوران جديدي از زندگي سياسي و اقتصادي كرده است. اين شرايط جديد ضرورت انجام پژوهش هايي مستقل و علمي در باب جايگاه اكراد در ژئوپليتيك جديد خاورميانه را بيش از پيش پر اهميت كرده است. در اين پژوهش كه با استفاده از روش توصيفي-تحليلي به رشته تحرير درآمده و روش گردآوري داده هاي آن بصورت كتابخانه اي است،با استفاده از رويكرد سازه انگاري، به دنبال اثبات اين فرضيه هستيم كه عليرغم تشكيل كانتون سه گانه جزيره، عفرين وكوباني) و باتوجه به موانع ساختاري داخلي و خارجي و نقش مؤثر بازيگران منطقه اي و فرامنطقه اي، تشكيل اقليم كُردي در سوريه در وضعيت كنوني مبهم است اما در عين حال بازگشت به وضعيت قبل از2010 م هم غيرممكن است.

The Middle East region arranged after Sykes–Picot Agreement, is full of crisis and insecurity. In the meantime, the Kurds as the biggest minority that don’t have a state, are effective and impressive when a new order is starting or changing. It seems that the Kurds have start a new age after Arab spring. In this research, authors have studied Syria developments according to constructive paradigm for examine of feasibility of establishment a federal system in the north of Syria. They have conclude that return to the past in Syria is impossible, but establishment of a new political actor in north of Syria is much difficult. They have reviewed the civil war in Syria and its impacts on Kurdish movement in the Middle Eastern countries such as Turkey, Iran, Iraq and north of Syria.