كليدواژه :
پساتوسعه نقّاد , كارآفريني روستايي , كاميابي روستايي , آرام ضيايي
چكيده فارسي :
هدف اين مقاله مفهومي عبارت است از نظرورزي و مفهوم‌پردازي پيرامون توسعه و كارآفريني روستايي با بهره‌گيري از نگاه شالوده‌شكنانه و تكنيك‌هاي تحليل گفتمانيِ تنيده در مكتب پساتوسعه. سعي شده تا با استفاده از مفهوم پساتوسعه نقّاد متعلّق به يكي از متفكّران صاحب‌نام پساتوسعه، آرام ضيايي، به بازانديشي مختصري از روال و گفتمان كارآفريني و توسعه روستايي پرداخته شود. پساتوسعه نقّاد از ديدگاه ضيايي و در تقابل با پساتوسعه عوام‌فريبانه جديد، حاوي چند وجه يا سرشت اساسي است كه عبارت‌اند از: اوّل، نقدِ سنّت‌ها و تاريخِ سرزمين خود؛ دوّم، همرنگ‌سازي و تطبيق مدرنيته بر اساس ابعاد محلّي؛ سوّم، حركت نظري و عملي از تاكيد بر ايدئولوژي به سمت تمركز بر طبيعت؛ چهارم، تحليل فرهنگ همچون يك پديده برساخته اجتماعي تا يك جوهره يا واقعيّتِ صلب و بنيادين؛ و درنهايت پنجم، تحليلِ هم روابط دروني قدرت اجتماعي و هم روابط بين‌الملليِ قدرتِ تنيده شده در ساختارها و سازمان‌هاي شركت‌هاي فرامليّتي. نظر به طرح يك مفهوم‌پردازيِ جديد و چندلايه از سوي مكتب پساتوسعه و نيز نگاه انتقادي سرشته در ذات اين مكتب؛ مدّعاي اصلي مقاله اين است كه مي‌توان با بهره‌گيري از مولفه‌هاي پساتوسعه نقّاد، راهبردهاي سنّتي را متحوّل ساخت. به‌عنوان مثال، ʼكارآفريني روستاييʽ مي‌تواند با راهبرد جديدي كه ʼكاميابي روستايي ‘ نام نهاده شده، جايگزين شده و لذا دريچه‌اي جديد به‌سوي مفهوم‌پردازي توسعه (روستايي) گشود شود. با افزودن و تحليل مفاهيمي همچون دوگانه سنّت و مدرنيته، تحليل زبان‌شناختي، فاعليّت، عواطف، نگره قدرت، تنانگي و نيز طبيعت، كاميابي روستايي، در قياس با كارآفريني روستايي، جامع‌الاطراف‌تر، انساني‌تر و پايدارتر خواهد بود.
چكيده لاتين :
The purpose of this conceptual paper is to theorize and conceptualize rural entrepreneurship and development from the deconstructive perspective and discourse analysis techniques embedded in Post-Development School. Drawing on the skeptical post-development idea of Aram Ziai, a pioneer in the Post-Development School, it aims to provide a brief rethinking of rural development and entrepreneurship discourse and practice. From Ziai's perspective, the main features of skeptical post-development, in contrast to New-Populist post-development, are: first, criticizing one’s own culture and tradition; second, appropriating modernity based on local dimensions; third, shifting theoretically and practically from ideology to the nature; fourth, analyzing the culture as a social construct rather than as a fundamental and rigid essence or reality; and fifth, focusing on both the internal relations of social power and the international relations of power embedded in structures and organizations of multi-national corporations. Considering the new and multilayered conceptualization of Post-Development School and also owing to its critical essence, the main argument of the paper is that with employing the skeptical post-development components it is possible to transform the traditional strategies. For instance, ‘rural entrepreneurship’ could be replaced with ʽrural prosperityʼ which results in opening new gates to the conceptualization of (rural) development. Embracing and analyzing the new elements of tradition/modernity dichotomy, linguistic aspects, agency, emotions, the notion of power, embodiment, and nature, rural prosperity will be more comprehensive, humanistic, and sustainable than the rural entrepreneurship.
