عنوان مقاله :
مطالعه‌ي تطبيقي نمايشنامه‌ي تانيكو با نمايشنامههاي آنكه مي‌گويد آري و آنكه مي‌گويد نه، اثر برتولت برشت
عنوان به زبان ديگر :
A Comparative Study On Taniko By Zenchiko (A Japanese Noh Drama) and He, who Says Yes/He, Who Says No, By Bertolt Brecht
پديد آورندگان :
سرسنگي، مجيد دانشگاه تهران - دانشكدگان هنرهاي زيبا - گروه آموزشي هنرهاي نمايشي، تهران، ايران
كليدواژه :
برتولت برشت , زنچيكو , درام نو ژاپني , مطالعات تطبيقي درام , تانيكو
چكيده فارسي :
دو نمايشنامه‌ي به هم پيوسته‌ي آنكه مي‌گويد آري، آنكه مي‌گويد نه ، از جمله‌ي آثار برتولت برشت است كه خاستگاه آن‌ها به يك درام «نو» ژاپني به نام تانيكو بازمي‌گردد. اين نمايشنامه ابتدا توسط آرتور ويلي به زبان انگليسي و سپس توسط اليزبت هاپتمن به زبان آلماني ترجمه شد و همين ترجمه مبناي كار برشت براي اقتباس‌هاي او از تانيكو قرار گرفت. اما، هم دو ترجمه‌ي ياد شده و هم نمايشنامههاي برشت تفاوت‌هايي اساسي با نمايشنامه‌ي اصلي داشتند. از همه مهم‌تر فضاي مذهبي تانيكو، در ترجمه‌ها و نمايشنامههاي بعدي به فضايي سكولار تبديل شد و لاجرم در داستان و شخصيت‌ها تغييراتي جدي ايجاد كرد. مقاله‌ي حاضر مي‌كوشد با بررسي آثار ياد شده، تفاوت هاي كلان بين تانيكو و آثار ياد شده‌ي برشت را تبيين كرده و از اين طريق نگاه فلسفي، اجتماعي، مذهبي و زيباشناختي دو فرهنگ شرق و غرب را با استناد به اين آثار مورد مقايسه و تطبيق قرار دهد.
چكيده لاتين :
Bertolt Brecht (1898-1956), a German playwright, thinker and social-political activist was one of the noteworthy writers who wrote many of their plays on the basis of eastern literature (especially Chinese and Japanese). The play in two episodes called He Who Says Yes/ He Who Says No, are among Brecht's works which he adapted from an original Japanese No drama, called Taniko by Zenchiko. At first, this play was translated into English by Arthur Waley, and then Elizabeth Hauptman translated it into Germany, the one which Brecht used as his source for creating He Who Says Yes. Both translations and Brecht's play has fundamental differences with the original text. The most important difference is that the religious atmosphere of Taniko in those two translations and Brecht's play became a secular one, resulting to major changes in the story and characters of Taniko. This paper aims to study these two plays, presenting their similarities and differences, furthermore, comparing philosophical, religious, social and aesthetic aspects of two plays.
عنوان نشريه :
پژوهش ادبيات معاصر جهان
