بازخواني اسطوره «ايكاروس» و كاركرد ساختاري آن در داستان اُنيتشا نوشته ژان-ماري گوستاو لوكلزيو براساس آراءِ كلود لِوي-استراوس

A Reading of the myth of Icarus and its structural use in the novel Onitsha written by Jean-Marie Gustave Le Clézio based on view points of Claude Lévi-Strauss

لوكلزيو از نويسندگان قرن بيستم فرانسه با نوشتن رُمان اُنيتشا ماهيت و نظام اسطوره ­ايي را همچون رُمان هاي ديگر خود در بستر روايت برجسته مي ­كند. در نزد لوكلزيو اسطوره ايكاروس بصورت نهاد و نظامي اجتماعي ظاهر مي ­شود تا تغييرات زماني و تاريخي خود را در قالب معنايي برگشت ­پذير ارائه دهد. در داستان اُنيتشا، عناصر زماني و مكاني بگونه­ ايي در كنار يكديگر قرار مي­ گيرند تا يك «خواب»، يك گذشته و يك هويت گُمشده را از وراي وقايع اجتماعي و عناصر طبيعي بازسازي كنند. خلق اسطوره در اين داستان، مضامين و قواعد ساختاري را به ­همراه دارد. پيوند معاني اسطوره­ايي نيز بگونه ­اي شكل مي­ گيرد كه پايداري و ويژگي «زبانيِ» خود را منعكس كند. از اين­رو، معني اسطوره­ايي ايكاروس در اين داستان جزئي از زبان و نظامِ معنايي محسوب مي ­شود كه حاكي از تصاوير زماني و مكاني، و برخوردار از ساختاري مشترك و همگاني است. و اين ساختار زبانيِ اسطوره است كه با اجزاء و لايه ­هاي گسسته و مستور به روايت­ ها و حوادث تاريخي شكل و اُلگو مي ­دهد

Le Clézio, the 20th century French novelist, highlights the mythical nature of his work through narration. For Le Clézio, Icarus appears as a social figure in order to present historical and chronological changes as a reversible concept. In Onitsha, temporal and spatial elements are in such order that a dream, the past and a missing identity are reconstructed through societal events and natural elements. Creating a myth in Onitsha accompanies structural rules. Connections between mythical concepts reflect linguistic constancy. Therefore, mythical nature of Icarus is considered as linguistic and semantic structure expressing temporal and spatial realities owing to a general structure. This mythical language consisting incoherent elements shapes historical events. Le Clézio, the 20th century French novelist, highlights the mythical nature of his work through narration. For Le Clézio, Icarus appears as a social figure in order to present historical and chronological changes as a reversible concept. In Onitsha, temporal and spatial elements are in such order that a dream,