نقش ويژگي‌هاي شخصيتي پاتولوژيك مبتني بر DSM-5 (PID-5) در بي‌تفاوتي اخلاقي

Investigating the role of pathological personality traits based on DSM-5 (PID-5) in moral disengagement

مشكلات و مسائل اخلاقي مربوط به رفتار افراد جامعه و به‌طور خاص زندانيان ازجمله نافرماني و گستاخي نسبت به زندانبانان، مسئولان و ساير زندانيان، بداخلاقي‌هاي رايج در روابط دوستانه و خشونت‌هاي درون زندان از معضلات جديدي هستند كه يافتن راه‌حل براي آن‌ها، توسل به انديشه‌هاي نو در قلمرو اخلاق را مي‌طلبد. اين پژوهش باهدف بررسي نقش ويژگي‌هاي شخصيتي پاتولوژيك مبتني بر ويرايش پنجم راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات روانيDSM-5 (PID-5) در بي‌تفاوتي اخلاقي زندانيان شهر بيرجند انجام شد. روش: نوع پژوهش توصيفي- همبستگي و جامعه آماري شامل كليه زندانيان شهر بيرجند به تعداد 4200 نفر بودند كه از بين آن‌ها به روش نمونه‌گيري در دسترس 300 نفر انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه ويژگي‌هاي شخصيتي پاتولوژيك مبتني بر DSM-5 (PID-5) و مقياس بي‌تفاوتي اخلاقي بود و داده‌ها از طريق ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه تحليل شد. يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان داد كه بين بي‌تفاوتي اخلاقي و ويژگي‌هاي شخصيت پاتولوژيك رابطه مثبت و معني‌دار وجود دارد. بيشترين مقدار همبستگي بين بي‌تفاوتي از طريق عقلاني سازي و ستيزه گري و كمترين همبستگي بين بي‌تفاوتي از طريق شخصيت زدايي با روان‌پريشي گرايي مشاهده شد 0/01< p به‌علاوه مشخص شد كه از بين ابعاد پاتولوژيك شخصيت فقط دو بعد ستيزه گري و گسيختگي تبيين‌كننده واريانس بي‌تفاوتي‌هاي اخلاقي هستند و اين دو بعد روي‌هم به ترتيب 20، 18 و 26 درصد واريانس بي‌تفاوتي از طريق شخصيت زدايي، بي‌تفاوتي از طريق بي‌مسئوليتي و بي‌تفاوتي از طريق عقلاني سازي را تبيين مي‌كنند. نتيجه‌گيري: يافته‌هاي پژوهش حاضر نشان‌دهنده نقش ويژگي‌هاي شخصيتي پاتولوژيك در بي‌تفاوتي اخلاقي بود و مي‌توان از طريق تعديل و اصلاح اين ويژگي‌هاي پاتولوژيك شخصيتي بي‌تفاوتي اخلاقي را كاهش داد.

Ethical issues and problems related to the behavior of individuals, in particular prisoners, including disobedient and rude towards the guards, curators and other prisoners, common immorality in friendly relationships and in-prison violence are new problems that it requires resorting to new ideas in the realm of ethics to find solutions for them. This study aimed to investigate the role of pathological personality traits based on Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders DSM–5 (PID-5) in moral disengagement of prisoners of Birjand. Method: This study was a descriptive-correlational study. The statistical society of the study consisted of all prisoners in Birjand that were 4200 prisoners. Among them, 300 prisoners were selected by convenience sampling method. Instruments used in the study were Personality Inventory for DSM-5 (PID-5) and moral disengagement scale. Data were analyzed by Pearson Correlation Coefficient and Multiple regression analysis. Results: The results showed that there is a positive and significant relationship between pathological personality traits and moral disengagement. The highest correlation between disengagement by rationalization and antagonism and the lowest correlation between disengagement by depersonalization with psychoticism were observed. (p<0.01). In addition, it was found that among the pathological personality dimensions, only antagonism and detachment explain the variance of moral disengagement. These two dimensions totally explain 20%, 18% and 26% of the variance of disengagement through dehumanization, diffusion of responsibility and rationalization, respectively. Conclusion: The findings of the study demonstrate the role of pathological personality traits in moral disengagement and suggest that moral disengagement can reduce by modifying these pathological personality traits.