پديد آورندگان :
كاشفي دوست، ديمن دانشگاه سيستان و بلوچستان، زاهدان، ايران , ابراهيم زاده، عيسي دانشگاه سيستان و بلوچستان، زاهدان، ايران , موسوي، ميرنجف دانشگاه سيستان و بلوچستان، زاهدان، ايران
كليدواژه :
توان اكولوژيك , توسعۀ منطقه‌اي , كشاورزي , آذربايجان غربي
چكيده فارسي :
ارزيابي توان اكولوژيك بخشي از فرآيند آمايش سرزمين است كه براساس آن ظرفيت هر منطقه در راستاي كاربري هاي خاص ارزيابي و براساس مؤلفه هاي علمي، ميزان توان منطقه تعيين و درجه بندي ميگردد. در اين رويكرد توان اكولوژيك، فعاليتهاي انساني در پهنۀ سرزميني را در راستاي قابليت و استعداد هر منطقه در پي نيل به توسعۀ پايدار هموار ميكند. از اين منظر هدف از اين پژوهش ارزيابي توان اكولوژيكي كاربري كشاورزي در استان آذربايجان غربي است. اين پژوهش ازلحاظ هدف كاربردي و از لحاظ روش‌شناسي توصيفي- تحليلي است. جهت انجام اين پژوهش با استفاده از لايه هاي اطلاعاتي و در محيط نرمافزار GIS عوامل مؤثر در ارزيابي توان اكولوژيكي تعيين، وزندهي، ارزشگذاري و لايه هاي حاصل از آن‌ها ترسيم شد و درنهايت اقدام به تهيه نقشۀ توان اكولوژيكي حوزۀ مذكور گرديد. نتايج حاصل از تحليل يافته ها بيانگر تفاوت در توان اكولوژيكي شهرستانهاي استان است. به طوريكه در زمينه توان اكولوژيك كشاورزي؛ شهرستانهاي اروميه، خوي، نقده، مياندوآب داراي بيشترين توان بوده كه اين برتري بيشتر به دليل قرارگيري درشيب، خاكمرغوب، دما و بارندگي مناسب و فرسايش پذيري كم خاك است. در مقابل شهرستان هاي سردشت و چالدران كمترين توان را در اين زمينه دارند؛ زيرا شهر سردشت به دليل شيب زياد و كوهستاني بودن، ارتفاعات صعبالعبور و زمين هاي درهاي و غير مسطح، پوشش گياهي جنگلي، دماي هواي پايين و تعداد زياد روزهاي يخبندان و شهرستان چالدران به دليل فرسايشپذيري زياد و وجود مراتع فراوان، اراضي كوهستاني و بارش كمتر نسبت به ساير شهرستانهاي استان توان كشاورزي پايينتري دارند
چكيده لاتين :
Ecological capability assessment is part of the land preparation process by which the capacity of each area is assessed for specific uses and the area's capacity is determined and graded on the basis of scientific components. In this ecological approach, human activities in the territorial area pave the way for each region's capability and potential to achieve sustainable development. The purpose of this study is to evaluate the ecological potential of agricultural land use in West Azarbaijan province. This study is of applied purpose and of descriptive-analytical methodology. To do this research, using effective information layers and GIS software, effective factors in assessing ecological ability were determined, weighted, evaluated and their layers were drawn and finally an ecological power map was prepared. It was mentioned. The results of the analysis indicate the differences in the ecological potential of the provinces. In the field of agricultural ecological potential, the cities of Urmia, Khoy, Naghadeh, Miandoab have the highest potential due to slope, high soil quality, good temperature and rainfall and low soil erodibility. Be it. In contrast, Sardasht and Chaldaran cities have the least potential. Because of Sardasht city due to high slope and mountainous terrain, impassable highlands and valley and non-flat lands, forest vegetation, low air temperature and high number of frost days and Chaldaran city due to high erosion and abundant rangelands, lands Mountainous and lower rainfall have lower agricultural capacity than other cities in the province.impassable highlands and valley and non-flat lands, forest vegetation, low air temperature and high number of frost days and Chaldaran city due to high erosion and abundant rangelands, lands Mountainous and lower rainfall have lower agricultural capacity than other cities in the province.
