بارقه‌اي از خلاقيت يا انتخابي آگاهانه: معيارهاي احراز اصالت

Spark of Creativity or Judgement: Originality Standards

اصالت شرط ضروري حمايت از آثار ادبي و هنري است. با اين‌حال هيچ‌يك از مقررات ملي يا بين‌المللي از جمله قوانين ايراني، اصالت را تعريف نكرده‌اند. رويه‌قضايي كشورها نيز در ارايه مفهوم و قلمرو اصالت با يكديگر اتفاق نظر ندارند و معيارهاي مختلفي را براي احراز اصالت معرفي مي‌نمايند. معيارهاي سنتي، اصالت را مساوي «كارو تلاش » و يا « تجلي روح و شخصيت خالق» در خلق اثر مي‌دانند و معيارهاي نوين، آن را به حداقلي از « خلاقيت و ابتكار» و « مهارت و انتخاب آگاهانه» پديدآورنده مرتبط مي‌سازند. با اين‌حال تمامي نظام‌هاي حقوقي بر كپي‌نبودن اثر از آثار قبلي اتفاق دارند. سؤال اصلي مقاله آن است كه كدام‌يك از معيارهاي مطرح شده مي‌تواند ميان حقوق جامعه در دسترسي آسان و ارزان به آثار و حقوق خصوصي پديدآورندگان تعادل ايجاد كند. اين مقاله ضمن تحليل اين معيارها به اين نتيجه دست مي‌يابد كه معيار كانادايي « مهارت و انتخاب آگاهانه» معياري مناسب براي پاسخ به سؤال اصلي اين پژوهش است و پيشنهاد مي‌دهد كه قانون‌گذار در هنگام تصويب لايحه حمايت از مالكيت ادبي و هنري و حقوق مرتبط در بند 14 ماده 1 در تعريف اصالت به جاي كلمه «خلاقيت» از عبارت « مهارت و انتخاب آگاهانه» استفاده نمايد.

Originality is an essential requirement for the copyrightability of any artistic and literary work. Creative works are afforded copyright protection only if they are original. Originality has yet to be defined by international or national laws including Iranian Laws. The judicial interpretation of national laws also differ from one another and there is no consensus on the concept of Originality. Under traditional approach, Originality is often referred as to "labor and effort" or "self expression " of the author, whereas the more approach is that of "creativity " and exercise of "skill and judgment ". However, all legal systems recognize that the work must be independent and not copied from another work. The main question of this Article is which approach can strike a balance between author’s rights and public interest to cheap and easy access to artistic works. This article will examine originality under different jurisdictions and concludes the Canadian definition is the more appropriate approach to the said question. Finally, it suggests that the Iranian legislature shall replace the term “creativity” with “skill and judgment” in 14 of article 1 of the copyright bill.