عنوان مقاله :
تحليلي بر اصول، قواعد و رويه‌هاي بين‌المللي در قطع اينترنت در مواقع اضطراري و امنيتي
عنوان به زبان ديگر :
Analysis of International Principles, Rules and Procedures Regarding Internet Disconnection in Emergency and Security Conditions
پديد آورندگان :
امين الرعايا، ياسر دانشگاه علامه طباطبايي(ره)، تهران، ايران , احمدي نژاد، مريم دانشگاه الزهراء(س)، تهران، ايران , متاجي، محسن دانشگاه مفيد، قم، ايران
كليدواژه :
اﻣﻨﯿﺖ ﻣﻠﯽ , آزادي ﺑﯿﺎن , دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ , ﺷﺮاﯾﻂ اﺿﻄﺮاري
چكيده فارسي :
در عصر حاضر حق دسترسي به اينترنت، ابزاري براي دستيابي به‌حق آزادي بيان تلقي مي‌شود و دولت‌ها وظيفه‌دارند از دسترسي گسترده به اينترنت اطمينان حاصل كنند. البته تأكيد بر حق دسترسي به اينترنت به معناي ناديده‌گرفتن و احترام به حاكميت دولت‌ها در شرايط اضطراري نمي‌باشد؛ به ديگر سخن در نظام بين‌الملل ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ، ﻫﻨﮕﺎم ﺗﺰاﺣﻢ ﻣﻴﺎن حفظ امنيت ملي و نظم عمومي با حقوق بشري مانند حق دسترسي به اينترنت، ﺣﻤﺎﻳـﺖ از امنيت ملي و نظم عمومي ـ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺑﺎ محدود و تعليق‌نمودن موقت حقوق بشري همراه باشد ـ ﻣﻘﺪم داﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. پرسشي كه در اين مقاله مطرح مي‌گردد اين است كه با توجه به رويه و قواعد بين‌المللي، اقدام جمهوري اسلامي در قطع اينترنت در آبان ماه 1398 چگونه تحليل مي‌شود؟ در پاسخ به اين پرسش، نوشتار حاضر كه با رويكردي توصيفي ـ تحليلي و با استفاده از منابع كتابخانه‌اي و اسناد و رويه‌هاي قضايي معتبر بين‌المللي نوشته شده است، بر اين فرض استوار است كه قواعد بين‌المللي اعمال «محدوديت» و «تعليق» دسترسي به اينترنت را هنگام اضطرار و بحران براي تمامي كشورها ازجمله جمهوري اسلامي ايران به رسميت شناخته است.
چكيده لاتين :
Nowadays, the right to access the Internet is considered as a tool to achieve the right to freedom of expression, and governments have a duty to ensure widespread access to the Internet. Of course, emphasizing the right to access the Internet does not mean ignoring and unrespecting the sovereignty of states in emergencies. In other words, in International Human Rights System, when there is confrontation between maintaining national security and public order and human rights, such as the right to access the Internet, Support for national security and public order is a priority, although it leads to the restriction and temporary suspension of human rights. The question that arises in this article is how to analyze the action of the Islamic Republic of Iran in disconnecting the Internet in November 2017.In response to this question, the present study has been conducted with a descriptive-analytical approach and using library resources and valid international documents and judicial procedures. It is based on the premise that the International Rules for the Imposition of Restrictions and Suspensions on Internet access in the event of crisis for all countries, including the Islamic Republic of Iran.
