مسئوليت نسبت به انسان‌هاي ديگر؛ ارزيابي الهياتي

Responsibility toward Other Human Beings: A Theological Evaluation

مسئوليت نسبت به ديگران از جمله مسائل اخلاقي است كه در مكاتب اخلاقي با ادله گوناگوني بدان پرداخته و آن را توجيه كرده ­اند. در اين پژوهش كوشيده شده كه اين مسئله را در گستره نظريه هنجاري امر الهي مورد كنكاش قرار داده و با تأكيد بر كتب مقدس به اين پرسش پرداخته شده كه بنا بر ديدگاه الهياتي انسان چرا نسبت به ديگران مسئوليت دارد و بايد بدان‌ها خيرخواه باشد. براين‌اساس ادله و مؤلفه‌هاي اصلي را بر اساس كتاب مقدس تبيين كرده‌ايم. خداوند منشأ اصلي مسئوليت‌پذيري انسان نسبت به ديگران است. انگيزه وعد و وعيد، عشق الهي، شكر منعم، مشابهت انسان با خداوند و نيز نقش خلافت انسان به‌عنوان مخلوقات الهي از جمله مؤلفه‌ها و ادله اساسي در نظريه‌هاي امر الهي است كه انسان را به مسئوليت‌پذيري نسبت به ديگران ترغيب مي‌كنند.

Assuming responsibility for other human beings has been amongst ethical issues which is underlined in different ethical schools of thought and justified through various argumentations. The current research is an attempt to investigate this issue in the light of the normative theory of divine command and enjoy the divine books to answer this question that why Man is required to feel responsible and benevolent toward other human beings. Accordingly, major reasons and components of this issue are explained in keeping with the divine books. It was revealed that God is the primary source of human responsibility toward others. The incentive of divine promise, divine love and giving thanks to the most beneficent as well as human resemblance to God and His succession on the earth as a divine creature are amongst major reasons and components in theories of divine command which motivates Man toward feeling responsibility and benevolences for others.