كليدواژه :
تهران , جغرافيا , مديريت , فضاي سياسي , شهر
چكيده فارسي :
بررسي فضاي شهر و چگونگي سياستگذاري ها در فضاي شهري يكي از موضوعات مورد بحث و بررسي در جغرافياي سياسي است. در صورتي كه، بدون توجه به چارچوب فضايي و قلمرو جغرافيايي شهر، سياستگذاري ها انجام گيرد، عدم تطابق بين سياست ها و فضاي شهر مشكلاتي پديد مي آورد كه جبران آنها خسارت هاي بسيار زيادي ايجاد مي كند. بنابراين، يكي از حوزه هايي كه امروزه جغرافي دانان سياسي را موظف ساخته تا به آن بپردازند موضوعِ چگونگي سياستگذاري و مديريت فضاي سياسي شهر با زير بناي جغرافيايي است. در تهران، به عنوان پايتخت سياسي ايران، براي سازماندهي سياسي فضاي شهر بايد از آراي جغرافيدانان، به ويژه جغرافيدانان سياسي، براي بهكرد عملكردها استفاده كرد. هر نوع پروژه و طرح در راستاي توسعه و مديريت سياسي فضاي شهر تهران بدون همكاري و همياري جغرافيا امكانپذير نيست. چون كه همة پروژه ها و طرح ها در قالب و ظرف مكاني و فضايي از حالت بالقوه به حالت بالفعل درمي آيند و تجربه نشان مي دهد هر طرحي كه بدون حضور و نظرخواهي جغرافيا تدوين و اجرا شده است با مشكلاتي عديده به ويژه مشكلات زمين ساختي و اقليم شناسي و عدم كارايي مكاني مواجه شده است. مقالة بنيادي حاضر، با روش توصيفي- تحليلي، درصدد بيان اين مسئله است كه براي ساماندهي و توسعة شهر تهران بايد سياستگذاري ها در راستاي شرايط و امكانات جغرافيايي به ويژه پتانسيل هايي فضايي انجام گيرد. در اين زمينه، بر دولت محلي به عنوان نماد جغرافيايي و ايجاد امنيت به عنوان عنصري سياسي در فضاي شهر تهران تأكيد شده است.
چكيده لاتين :
Given that space has different political, social, economic and cultural dimensions, addressing the political dimension of urban space and examining how urban space policymaking is one of the issues discussed in political geography. If, however, policies are taken without regard to the spatial context and geographical scope of the city; the mismatch between the policies and the urban space creates problems that can cause a great deal of damage. Therefore, one of the areas that today obliges political geographers to deal with is the discussion of how to politicize and manage the political space of a city with a geographical infrastructure. In Tehran, as the political capital of Iran, the geopolitical views of geographers, especially political geographers, need to be used to organize operations in the city's political space. Any kind of project and project for the political development and management of Tehran's space is impossible without the cooperation of geography. Because all projects and projects in the form of space and space come from potential to actual state of experience and experience; any project that has been formulated and implemented without the presence of geography has many problems, especially tectonic problems. Climatology and spatial inefficiency are encountered. The present article, in a descriptive-analytical way, seeks to address the issue that, in order to organize and develop Tehran, policies must be made in terms of geographical conditions and facilities, especially spatial potentials. In this context, the local government as a geographical symbol and the creation of security as a political element in Tehran's urban space has been emphasized.
