مقايسه ي اثربخشي مداخله مبتني بر آموزش مهارت هاي شناختي – رفتاري هيجان مدار و آموزش تكنيك هاي امتحان بر سرزندگي تحصيلي دانش آموزان مبتلا به اختلال يادگيري خاص

Comparison of the effectiveness of emotion-oriented cognitive-behavioral skills training and test techniques on students' Educational Buoyancy in students with special learning disabilities

پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثربخشي مداخله مبتني بر مهارت هاي شناختي – رفتاري هيجان مدار و تكنيك هاي امتحان بر سرزندگي تحصيلي دانش آموزان با اختلال يادگيري مدارس مقطع ابتدايي انجام شد .روش پژوهش نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه‌كنترل. جامعه‌ي آماري شامل تمام دانش آموزان پايه هاي چهارم تا ششم دبستان داراي اختلال يادگيري شهر‌رشت در سال‌تحصيلي 98-97 بوده كه از بين آن‌ها از طريق نمونه گيري در‌دسترس 45 دانش-آموز كه با اختلال يادگيري خاص و سرزندگي تحصيلي پايين در منطقه 2 شهر شناسايي شدند به روش تصادفي ساده در سه گروه 15 نفره، گماشته شدند؛2 گروه آزمايش: آموزش مهارت هاي شناختي – رفتاري هيجان مدار و تكنيك هاي امتحان و يك گروه كنترل. گروه هاي آزمايش 12 جلسه 45 دقيقه‌اي تحت مداخلات مذكور قرار گرفتند در حالي‌كه گروه كنترل در اين مدت هيچ مداخله اي دريافت نكرد.ابزار مورد استفاده در اين پژوهش شامل پرسشنامه‌ي سرزندگي تحصيلي و مقياس وكسلر كودكان4 بوده است .نتايج نشان دهنده‌ي تاثير مثبت مهارت هاي شناختي – رفتاري هيجان مدار و تكنيك هاي امتحان بر افزايش سرزندگي تحصيلي دانش آموزان در سطح معني داريp<0.05 بود. همچنين نتايج ازمون tگروههاي مستقل نشان دهنده‌ي عدم وجود تفاوت معني دار بين ميانگين نمرات گروه‌هاي آزمايش در سطح معني داريp<0.05 بود. به نظر مي‌رسد آموزش مهارت هاي شناختي – رفتاري هيجان مدار و تكنيك هاي امتحان مي‌تواند بهبود سرزندگي تحصيلي دانش آموزان با اختلال يادگيري خاص را در پي داشته باشد.

Objective: The aim of this study was to compare the effectiveness of emotion-oriented cognitive-behavioral skills training and test techniques on academic vitality students with learning disabilities in primary schools. Methods: Quasi-experimental research method was used with pretest-posttest design with control group; the statistical population included all fourth to sixth grade students with learning disabilities in Rasht in the academic year of 1997-1998. Forty five students who were identified with special learning disabilities and low academic vitality were randomly assigned to three groups through random sampling (15 people in each); 2 experimental groups: teaching emotion-oriented cognitive-behavioral skills and test techniques and a control group. The experimental groups underwent 12 sessions of 45 minutes while the control group did not receive any intervention during this period. The instruments used in this study included the Academic Vitality Questionnaire and the Wexler Children's Scale 4. Results: The results showed a positive effect of emotion-oriented cognitive-behavioral skills and test techniques on increasing students' academic vitality at a significant level of p <0.05. Also, the results of independent group t-test showed that there was no significant difference between the mean scores of the experimental groups at the significant level of p <0.05. Conclusion: It seems that teaching exciting cognitive-behavioral skills and test techniques can improve the academic vitality of students with special learning disabilities.