نگاهي نو به نحوه ساخت هويت و نقش جنسي غير/مفهوم زنانه در نمايشنامه هاي منتخب تنسي ويليامز

A New Look to the Manner of the Un/intelligible Female Gender Identity and Roles Construction in Selected Plays by Tennessee Williams

در مبحث هويت هاي جنسي و چگونگي ساختار آن تحت سلطه هژموني فرهنگي، جوديت باتلر از بنام ترين منتقدين پساساختارگراي فمينيست عصر حاضر است. وي در تبيين پديداري اين هويت جنسي زنانه، فرهنگ مردانه دوگانه را دخيل مي پندارد و با اعمال مباحثي نظير آلوده انگاري، سه گانه همگون جنس/جنسيت/تمايل جنسي و واپس زدگي ، در توصيف جايگاه تابع زنانه اقدام مي كند. وي همچنين معتقد است در طي روند انجام عمل تكرار و تمرين، اين هويت دوگانه قابل قبول و معتبر شكل مي گيرد ولي امكان دگرگوني و واكنش معكوس در بستر اين امر مكرر وجود دارد. نكته قابل تامل در ارتباط با اين پديده ، نگرش عميق و دقيق در نمايشنامه هاي تنسي ويليامز است كه در سال هاي دورتراز بيان اين نظريه به شيوه اي استادانه و خلاق شخصيت هايي را ترسيم مي كنند كه همگي بيانگر چگونگي تشكيل هويت جنسي زنانه مطابق و يا متفاوت با نگاه جوديت باتلر هستند. اين شخصيت ها نه تنها وامدار ساختار فرهنگي منطبق با نظريه باتلر هستند ، كه از لايه هاي عنوان شده در اين فرضيه فراتر رفته و گونه هاي متنوع تري از تشكيل هويت جنسي زنانه را به معرض نمايش مي گذارند. هدف پژوهش حاضر بررسي نمايشنامه هاي منتخب تنسي ويليامز در طول دوره شكوفايي اين نمايشنامه نويس بزرگ قرن سيستم آمريكا از ديدگاه نظريه ساخت هويت جنسي زنانه جوديت باتلر از طريق واكاوي شخصيت هاي مونث دگرجنس گرا و همجنس گرا ودر جهت نمايان ساختن كاستي هاي نظريه مي باشد.

Judith Butler efforts to highlight the significant role of the cultural heterosexism in the construction of female gender identity and roles by referring to repetitive acts through abjection, continuity among sex, gender, and sexual desire, interpellation, and exclusion of female gender . Tennessee Williams in his masterpieces depicts the method of gender constructedness years before Butler and beyond her theory. This research intends to study the nominated plays by Williams and Butler’s theory of female gender construction to reveal a better understanding of female characters and a more genuine understanding of the manner of cultural heteronormativity in such constructedness. Butler argues that parodic acts terminate in the binaries of man/woman, male/female, and masculine/feminine which reassures the bipolarity of the heterosexist cultures. In the plays, the concept of abjection can be traced, for both heterosexual and homosexual female gender identity and roles. According to Butler, the male gender subject is the only accountable case that are not the constituent part of cultural constituent in defining the inferior female gender identity. The situation of female subjects in these plays demonstrates that female gender individual has a share in the construction of heteronormativity. Some female identities receiving and doing the reiterative cultural acts, take the function of the hegemony of heterosexism and behave other female gender identities as the minor personalities who should be defined as the lower-rate gender identity and roles; besides, the identical female individual represents heteronormativity and restricts herself in the binaries to construct her own gender identity and roles.