الگوي راهكارهاي كاهش آسيب‌هاي اجتماعي در دانش‌آموزان با تأكيد بر اوقات فراغت از ديد معلمان ورزش و مديران مدارس با رويكرد آميخته

Presenting a model of strategies for reducing social harm among students with emphasis on leisure time from the perspective of sport teachers and school principals with a mixed methods approach

هدف از پژوهش حاضر ارايه الگوي راهكارهاي كاهش آسيب هاي اجتماعي در دانش آموزان، با تاكيد بر اوقات فراغت از ديد معلمان ورزش و مديران مدارس، با رويكرد آميخته بود. در پژوهش حاضر، شيوه گردآوري داده ها توصيفي پيمايشي و روش آميخته (كيفي كمي) از نوع اكتشافي متوالي بود. مشاركت كنندگان پژوهش در بخش اول (كيفي)، براي اجراي مصاحبه ميداني، استادهاي برجسته حوزه مديريت ورزشي، متخصص در ورزش مدارس و اوقات فراغت؛ استادهاي حوزه جامعه شناسي؛ و معلمان ورزش و مديران مدارس برگزيده كرمانشاه بودند. اين افراد (13 تن) به صورت هدفمند (از نوع معياري) براي مصاحبه هاي كيفي در موضوع پژوهش انتخاب شدند و گزينش آن ها تا حد اشباع نظري ادامه يافت. در بخش دوم (كمي)، بعد از گردآوري اطلاعات حاصل از پژوهش كيفي، پرسش نامه (حاوي 40 گويه و در قالب 5 مولفه) تنظيم شد و در ميان معلمان ورزش و مديران مدارس شهر كرمانشاه (334 تن) به روش خوشه اي -تصادفي پخش شد. روايي و پايايي هر دو نسخه از سوال هاي مصاحبه و پرسش نامه تاييد شد. نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه راهكارها دربردارنده زيرساخت سازي (امكانات و اجرايي)، عوامل دروني (انگيزاننده فرهنگي، مشوق هاي جمعي و نگرش)، فرهنگي اجتماعي (فرهنگ سازي، مشاركت عمومي و ترغيب اجتماعي)، نرم افزاري (منابع دانشي و منابع انساني)، و رفتاري (فردي و اجتماعي) هستند.

The purpose of this study was to present a model of strategies for reducing social harm among students with emphasis on leisure time from the perspective of sport teachers and school principals with a mixed-methods approach. In the current research, data collection method was descriptive-survey and mixed-methods with exploratory-sequential design. The research participants in the first (qualitative) part of the study, i.e., in the field interview were outstanding professors of sport management, specialists in school sports and leisure time, professors of sociology, as well as Kermānshāh selected sport teachers and school principals (n=13). They were selected for qualitative interviews on the research topic purposefully and the selection of participants continued up to theoretical saturation. In the second (quantitative) part of the study, after collecting the qualitative data, a questionnaire (consisting of 40 items in 5 components) was developed and it was distributed among the Kermānshāh sport teachers and school principals (n= 334) who were selected using random clustering method. The validity and reliability of both versions of interview questions and questionnaires were confirmed. The results of the present study showed that the strategies include infrastructure (facilities and executive), internal factors (cultural incentives, collective incentives and attitudes), socio-cultural (culturalization, public participation and social encouragement), software (knowledge and human resources) and behavioral (personal and social) resources.