عنوان مقاله :
گرسنگيدادن غيرنظاميان به مثابه جنايت جنگي
عنوان به زبان ديگر :
Starvation of the Civilian Population as Crimes War Crime
پديد آورندگان :
ذاكرحسين، محمد هادي دانشگاه تهران - دانشكده حقوق و علوم سياسي - گروه حقوق جزا و جر م شناسي، ايران
كليدواژه :
مايحتاج زندگي , امدادرساني , جرم مطلق , مخاصمه مسلحانه , حقوق بشردوستانه
چكيده فارسي :
گرسنگي دادن غير نظاميان يكي از شيو ه هاي ممنوعه در مخاصمات مسلحانه است. حقو ق كيفري بين المللي بر قامت اين ممنوعيت لباس جرم پوشانده و ارتكاب آن را به مثابه يك جنايت جنگي قابل تعقيب م يداند. اين مقاله با استفاده از اسناد و رويه قضايي بين المللي در مقام پاس خدهي به چيستي مفهوم گرسنگي دادن و عناصر سازنده آن است. تحقق اين رفتار مجرمانه نيازمند سه عنصر اصلي است. اول عنصر زمينه اي كه مستلزم آن است كه گرسنگي دادن به مثابه جنايت جنگي درزمينۀ و در ارتباط با يك مخاصمه مسلحانه واقع شود. دوم عنصر مادي كه عبارت است از محروم كردن شهروندان غيرنظامي از مايحتاج زندگي و آنچه براي بقا لازم است. براين اساس گرسنگي دادن برخلاف ظهور لفظي اش محدود به محروميت از خوراك و آب نيست. اين محروميت به صورت فعل و ترك فعل قابل تحقق است. سوم عنصر معنوي كه مستلزم آن است كه مرتكب داراي قصد خاص گرسنگي دادن غيرنظاميان به عنوان يك شيوه و روش جنگي باشد.
چكيده لاتين :
Starvation of civilian population as a method of warfare is prohibited in both international and non-international armed conflicts. This proscribed conduct, as a grave breach of international humanitarian law, is criminalized as a war crime by international criminal law. Taking into account international instruments and jurisprudence, this paper seeks to conceptualize starvation and its constituent elements. As an international crime, starvation requires three elements. First, contextual element and that is the conduct should be committed in the context of an armed conflict. Second, material element which defines the concerned conduct as depravation of civilians from objects indispensable for their survival, which implies that the term of starvation goes behind its literal meaning. It means that starvation is not limited to depravation of food and water. Third, mental element which requires the perpetrator to intend to starve civilian population as a method of warfare. This stipulation does not require that the crime exclusively seeks a military objective but it should be committed in the context of an armed conflict.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي حقوق جزا و جرم شناسي - شهر دانش