سياست كيفري ايران در برابر تجويز القائي دارو

Iran's criminal policy against Prescribe inductive

تجويز القايي دارو عبارت است از؛ تجويز دارويي با برند (تجاري) خاص در نسخۀ بيمار و تأكيد پزشك بر استفاده از اين نوع خاص دارو كه ممنوع بوده و با متخلفين كه خلاف اين عمل نمايند برخورد قانوني م يگردد كه در سا لهاي اخير هم در سطح ملي و هم در سطح بين المللي اهميت ويژه اي يافته است. در اين حوزه قواعد ناظر بر نهادهاي متولي پاسخ كيفري و نيز قواعد مجري در حين رسيدگي به اين جرايم اهميت بسزايي دارند. به علاوه، باتوجه به ويژگي فراملي مافياي دارو و جرايم مرتبط با آن، تدابيري كه براي ساماندهي همكار ي ذهاي بين المللي به كار مي روند، از اجزاي تشكي ل دهندۀ سياست كيفري هر كشور است. جامعۀ جهاني باتوجه به شيوع و گسترۀ آثار منفي تجويز القايي تلاش داشته است با استفاده از تجربه و ابتكار كشورهاي مختلف، كارآمدترين اقدامات و برنامه هاي مربوط به مقابله با اين پديده را تبيين و برخورد با آن را در سطح ملي كشورها مؤثرتر كند. يكي از مهمترين شيوه ها دراين زمينه طرح «الزام جايگزيني طرح ژنريك » است كه به ويژه موضوع تجويز القايي دارو و برنامه اي لازم براي برخورد با آن ازجمله حماي تهاي كيفري را موردِتوجه قرار داده و در كشورهاي مختلف چون آمريكا، كانادا، اتحاديه اروپا و ژاپن به قانون اجرايي بدل گشته است. در اين مقاله تلاش شده است جايگاه تجويز القايي دارو در سياست كيفري ايران با ساير كشورها مطابقت داده و نقاط اشتراك و افتراق آنها روشن و پيشنهادهايي براي رفع خلأهاي احتمالي در سياست كيفري ايران ارائه شود.

The medical induced consumption as a collection of deviations which holds one common feature namelythe same misuse of authorities and powers for gaining benefits has enjoyed a specific importance both nationally and internationally. Measured and correct reception in relation with such phenomenon involves a comprehensive and at the same time one exact criminal policy that every country must pay attention to it.Furthermore, with regards to the transnational featureof drug mafia and the crimes related to it therefore all contrivances which are applied for regulating and arranging the international co-operations are among the constituent componentsof criminal policy in every country. The global society has tried to declare the most drastic actions, measures and programs related to prevent such phenomenon and then create a very effective confrontation with this matter at the national level of countries by utilizing the experience and innovation of different countries and with regards to the prevalence and extentof negative effects of induced consumption. One of the most important methodsis the necessary plan of substituting the generic plan which has specifically taken the topic of medical induced consumption and the required plans for confronting with it including the penal supports into consideration and also has changed to an executive law in the different countries such as America, Canada, European unio‎n and Japan. we have tried to compare the medical induced consumption in criminal policy with the other countries and then clarify the points of similarities and differences and provide some recommendations to remove the probable gaps in Iran.