بررسي تأثير شيل هاي نفتي بر كيفيت هيدروژئوشيميايي آب هاي سطحي براي شرب (مطالعه موردي: منطقه قاليكوه، استان لرستان، جنوب غربي ايران)

رودخانه ها از مهمترين منابع آبي بوده و بررسي كيفيت آب آن ها بسيار حياتي مي باشد. از اين رو در اين مطالعه از 15 ايستگاه آبراهه هاي دائمي پيربادوش و گشون رودخانه قليان استان لرستان كه در مسير شيل هاي نفتي قرار دارند، نمونه برداري صورت گرفت. با آناليز نمونه ها در آزمايشگاه، پارامترهاي هيدروژئوشيميايي محاسبه شدند و سپس مقايسه با استانداردها و رسم نمودارهاي هيدروژئوشيميايي جهت بررسي كيفيت آب شرب منطقه انجام شد. نتايج نشان داد، آب رودخانه قليان حاوي كربنات كلسيم فراواني است (به جزء نمونه P3 كه مقدار بيشتري كربنات منيزيم دارد) كه به دليل دارا بودن كلسيم بالا براي نوشيدن نامناسب، ولي بر اساس ساير پارامترها مناسب است. بر اساس طبقه بندي كيفي شولر، نمونه هاي گشون كيفيت پايين تري نسبت به پيربادوش دارند و طبق استانداردها، اكثر نمونه ها در حد مجاز-مطلوب مي باشند. براساس نمودارهاي هيدروژئوشيميايي، كيفيت آب آبراهه پيربادوش بهتر از گشون است و بر اساس نمودار گيبس، سنگ هاي بستر و هوازدگي و انحلال از عوامل اصلي كنترل كننده شيمي آب منطقه هستند. در اين منطقه نوع واحدهاي سنگي و حتي وجود شيل هاي نفتي تأثير مخربي بر كيفيت آب شرب منطقه نداشته است.

No abstract