عنوان مقاله :
اثربخشي بازي‌درماني عروسكي بر احساس كهتري دانش‌آموزان داراي لكنت‌زبان: يك مطالعه تك‌آزمودني
عنوان به زبان ديگر :
Efficacy of Puppet Play Therapy on the Inferiority Feeling of Students with Stuttering: A Single-Subject Study
پديد آورندگان :
غلامي، سميه مجتمع آموزش عالي لارستان، - گروه روانشناسي، لارستان، ايران , صبوري، حامد دانشگاه آزاد واحد بندر لنگه، بندر لنگه، ايران , شمشاد، شراره دانشگاه آزاد واحد بندر لنگه، بندر لنگه، ايران , نديمي، سارا دانشگاه هرمزگان، بندر عباس، ايران
كليدواژه :
احساس كهتري , بازي‌درماني عروسكي , تك‌آزمودني , لكنت‌زبان
چكيده فارسي :
هدف: لكنت‌زبان اختلالي است كه بر صحبت‌كردن يا رواني كلام تأثير مي‌گذارد. لكنت‌زبان در دوران كودكي شروع مي‌‌شود و در روابط اجتماعي فرد و عزت‌نفسش تأثير منفي مي‌گذارد. هدف از پژوهش حاضر بررسي تأثير مداخله‌اي بازي‌درماني عروسكي بر احساس كهتري دانش‌آموزان داراي لكنت‌زبان در شهر ساري بود. روش: اين پژوهش در چارچوب روش پژوهش اين مطالعه شبه‌آزمايشي با ساختار طرح تك‌آزمودني با استفاده از طرح خطوط پايه چندگانه پلكاني است. گروه نمونه به روش دسترس انتخاب شدند. آزمودني‌ها سه پسر و يك دختر داراي لكنت همراه با احساس كهتري بودند. ابزار سنجش بهبود (يا كاهش) احساس كهتري، پرسشنامه احساس كهتري بود. اين پرسشنامه در سه مرحله خط پايه (4 مرتبه)، خط مداخله (8 مرتبه) و خط پيگيري (3 مرتبه) به‌وسيله آزمودني‌ها تكميل شد. يافته‌ها: براي تجزيه و تحليل داده‌ها از بازبيني ديداري نمودارها (فراز و فرود متغير وابسته)، شاخص‌هاي درصد بهبودي، درصد كاهش نمره‌ها، تغيير‌پذيري و اندازه اثر استفاده شد. بازبيني ديداري، نمودارها، شاخص‌هاي تغيير روند، شيب و اندازه اثر بيانگر كاهش احساس كهتري دانش‌آموزان داراي لكنت بود. نتيجه‌گيري: مداخله بازي‌درماني عروسكي مي‌تواند به كاهش احساس كهتري دانش‌آموزاني كه داراي لكنت‌زبان هستند، مؤثر واقع شود و به‌عنوان يك راهبرد مؤثر و مطلوب در اين زمينه قرار گيرد.
چكيده لاتين :
Objective: Stuttering is a disorder that affects
speech or speech fluency. Stuttering begins in
childhood and negatively affects a person's social
relationships and self-esteem. The purpose of the
present study was to investigate the interventional
effect of puppet play therapy on the inferiority of
students with stuttering in Sari. Method: This is a
quasi-experimental research with a single-subject
design structure using a multi-step baseline design.
The sample group was selected by convenience
sampling method. The subjects included three boys
and one girl who used to stutter with a feeling of
inferiority. The tool for measuring the improvement
(or reduction) of feeling inferior was the Feeling of
Inferiority Questionnaire. The questionnaire was
completed by the subjects in three stages of
baseline, intervention and follow-up. To analyze
the data, visual review of graphs (ups and downs of
the dependent variable), indicators of recovery
percentage, reduction percentage of scores,
variability and effect size were used. Results:
Visual review, charts, trend change indicators,
gradient, and effect size indicated a decrease in the
stuttering students' inferiority. Conclusion: Puppet
play therapy intervention can be effective in
reducing the feeling of inferiority of students who
have stuttering and can be used as an effective and
desirable strategy in this field.
عنوان نشريه :
كودكان استثنايي
