پديد آورندگان :
صارمي، سكينه دانشگاه آزاد اسلامي واحد (خوراسگان) - دانشكده مديريت، اصفهان، ايران , اسماعيلي، رضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد (خوراسگان) - گروه مديريت و برنامه ريزي فرهنگي، اصفهان، ايران , تقي پور، فائزه دانشگاه آزاد اسلامي واحد (خوراسگان) - گروه مديريت و برنامه ريزي فرهنگي، اصفهان، ايران
كليدواژه :
رسانه , استراتژي رسانهاي , مديريت بحران , سوانح هوايي , داده بنياد
چكيده فارسي :
به دليل عدم برنامه‌ريزي و نبود يكپارچگي فرماندهي اطلاع‌رساني در مواقع بروز يك سانحه و نبود مدل مدون ارتباطات بحران، صنعت حمل و نقل هوايي در ايران، همواره در استفاده از ظرفيت‌هاي رسانهاي به‌منظور مديريت بحران سوانح ناموفق بوده است. هدف مقاله حاضر، تدوين استراتژي رسانهاي به‌منظور مديريت بحران سوانح هوايي است. بدين منظور در پارادايم تفسيري مبتني بر روش‌شناسي كيفي، از روش نظريۀ داده‌بنياد استراوس و كوربين استفاده شده است. 22مصاحبۀ عميق و نيمه‌ساختاريافته با نمونه‌گيري نظري و فن گلوله‌برفي با مديران، متخصصان و كارشناسان صنعت هوانوردي و رسانه انجام شد. مقولۀ هسته‌اي پژوهش، «ظرفيت رسانهاي در مديريت بحران» نام گرفت. با كدگذاري و تحليل محتواي مصاحبه‌هاي نيمه‌ساختاريافته، تعداد 183كدباز استخراج شد. پس از تجميع كدها، تعداد 28زير طبقه و تعداد 15طبقه در قالب درون‌مايه اصلي به‌عنوان راهبردها شناسايي شد. براساس تحليل يافته‌ها، اين نتيجه حاصل شد؛ با تدوين استراتژي رسانهاي، قبل از بحران، شيوه توليد و توزيع محتوا بازنگري، برنامه جامع ارتباطي تدوين و تيم ارتباطات بحران تشكيل، مديريت برنامه جامع آموزشي، شبيه‌سازي بحران و اصلاح ساختار حاكميت در صنعت موردتوجه قرار گرفته و در حين بحران با وحدت فرماندهي رسانهاي، تعامل رسانهاي، شفاف‌سازي، صداقت، اعتماد آفريني، هم‌پوشاني رسانه‌هاي سنتي و نوين، آمادگي برخورد با بحران، توسط ارزيابي‌و آسيب‌شناسي، كاهش خسارات و تبعات منفي سوانح هوايي فراهم مي شود. با بازبيني پوشش رسانه‌هاي محلي و ملي و بين‌المللي، بررسي نقاط قوت و ضعف وتجربه‌اندوزي، از تكرار اشتباهات در آينده جلوگيري و اقدام و عمل از قبل از بحران آغاز و تا پايان بحران و بعضاً به صورت دائمي ادامه مي‌يابد.
چكيده لاتين :
The main goal of this paper is to develop a media strategy to manage the air crash crisis. For this purpose, the grounded theory of Strauss and Corbin (1988) has been used in the interpretive paradigm which is based on qualitative methodology. Twenty-two in-depth and semi-structured interviews were conducted with managers, specialists, and experts in the fields of aviation, media, and communications using theoretical sampling and snowball technique. The core category of the research was named "media capacity in crisis management". After coding and analyzing the content of semi-structured interviews with experts, 183 codes were extracted. Then, 28 subcategories and 15 categories in the main theme were identified as strategies. Based on the analysis of the findings, it was concluded that if a media strategy is developed before the crisis, the scenarios, the comprehensive communication, and educational program, and the crisis are predicted and simulated with the emphasis on the time. Using this strategy, and through assessing the probability and vulnerability, as well as reducing the damage and negative consequences of air accidents, the planned programs and media actions in times of crisis and preparedness to deal with it will be much more effortless and straightforward. In the final stages, local, national, and international media coverage will be investigated. Meanwhile, by examining the strengths and weaknesses of the crisis management system, we gain experiences that will help us prevent the repetition of possible mistakes in the future. According to the media strategy, action begins before the crisis and continues until the end of the crisis and sometimes continues permanently.
