اثربخشي آموزش تنظيم هيجان مبتني بر مدل فرايندي گروس بر هيجان خواهي و عود مصرف در بيماران وابسته به مواد مخدر

The effectiveness of emotion regulation training based on Gross process model on excitement and relapse in drug dependent patients

مقدمه: آثار و نتايج زيان‌بار و مخرب فردي، اجتماعي و فرهنگي وابستگي و اعتياد به مواد مخدر سبب شده است تا كادر درماني جامعه براي پيشگيري، ترك و جلوگيري از عود مصرف مواد مخدر اقدام كنند. پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش تنظيم هيجان بر هيجان­خواهي و عود مصرف در بيماران وابسته به مواد مخدرهست. روش پژوهش: اين مطالعه نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون - پس­آزمون و گروه كنترل با جامعه آماري كليه مردان دچار سوءمصرف مواد مخدر شهر تبريز در سال 1399 بودند. با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي ساده تعداد 30 نفر از آنان در دو گروه آزمايش (15 نفر) و كنترل (15 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمايش تحت 10 جلسه 90 دقيقه­اي آموزش تنظيم هيجان قرار گرفتند؛ اما گروه كنترل در ليست انتظار باقي ماند. از مقياس هيجان‌خواهي (SSS-V) زاكرمن و مقياس پيش­بيني از بازگشت به مواد (RPS) رايت به‌منظور گردآوري اطلاعات استفاده شد. براي تجزيه‌وتحليل اطلاعات از تحليل كوواريانس چندمتغيره با SPSS-24 استفاده شد. يافته ­ها: يافته ­ها تفاوت معناداري را بين عملكرد دو گروه آزمايش و كنترل در هيجان‌خواهي (0/003)و عود مصرف (0/001)در مرحله پس‌آزمون نشان داد (P <0.05). نتيجه­ گيري: با توجه به تأثير آموزش تنظيم هيجان بر كاهش هيجان‌خواهي و عود مصرف در بيماران وابسته به مواد مخدر توصيه مي‌شود مشاوران، درمانگران و روانشناسان باليني از روش مذكور براي كاهش هيجان‌خواهي و عود مصرف در اين افراد استفاده كنند.

Introduction: Harmful and destructive effects of individual, social and cultural dependence and drug addiction have caused the medical staff of the community to take action to prevent, quit and prevent relapse of drug use. The aim of this study was to determine the effectiveness of emotion regulation training on arousal and relapse in drug-dependent patients. Methods: The research method in this study was quasi-experimental with pretest-posttest design and control group. In this study, the statistical population was all men with drug abuse in Tabriz in 1399. Using simple random sampling method, 30 of them were divided into two groups of experimental (15 people) and control (15 people). The experimental group underwent 10 sessions of 90-minute emotion regulation training; But the control group remained on the waiting list. The Zuckerman (SSS-V) Emotion Scale (SSS-V) and the Wright (RPS) Prediction (RPS) Scale were used to collect data. Multivariate analysis of covariance with SPSS-24 was used to analyze the data. Results: The results showed a significant difference between the performance of the experimental and control groups in excitement (0.003) and relapse (0.001) in the post-test stage (P <0.05). Conclusion: Considering the effect of emotion regulation training on reducing arousal and relapse in drug-dependent patients, it is recommended that counselors, therapists and clinical psychologists use this method to reduce arousal and relapse in these individuals.