اثربخشي مشاوره با رويكرد تحليل تبادلي بر سازگاري فردي و اجتماعي و سبك هاي حل مساله دانش آموزان متوسطه دوم

The Effectiveness of Transactional Analysis Approaches on Personal and Social Adjustment and Problem Solving Styles in Secondary School Students

مقدمه: توانايي برخورد با چالش هاي زندگي نيازمند سازگاري فردي و اجتماعي و توانايي حل مساله سازنده است. بر اين اساس استفاده از رويكردهايي كه بتواند دانش آموزان را براي برخود موثر با تكاليف پيش رو آماده كند، ضروري است. لذا هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي مشاوره با رويكرد تحليل تبادلي بر سازگاري فردي و اجتماعي و سبك هاي حل مساله دانش آموزان متوسطه دوم بود. روش: روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل بود. ابتدا پيش آزمون با استفاده از ابزارهاي پژوهش بر روي هر دو گروه اجرا شد، سپس مداخله گروه آزمايشي با رويكرد تحليل تبادلي انجام گرفت و در انتها مجددا پس آزمون توسط هر دو گروه تكميل شد و نتايج مقايسه شد. جامعه آماري شامل كليه دانش آموزن دختر متوسطه دوم در شهر فيروزآباد در 6 ماهه پاييز و زمستان 1398 بود كه در مدارس اين شهر مشغول به تحصيل بودند. حجم نمونه 30 نفر بود كه به روش نمونه گيري دردسترس انتخاب و به تصادف در دو گروه 15 نفره آزمايشي و گواه گمارده شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه سازگاري سينها و سينگ (1993) و سبك‌‌هاي ‌حل مسأله كسيدي و لانگ (1996) بود. يافته ­ها: نتايج نشان داد كه ميانگين نمرات سازگاري و مولفه هاي سازگاي فردي و اجتماعي و سبك هاي حل مساله سازنده در پس آزمون در گروه آزمايشي نسبت به گروه كنترل به طور معناداري افزايش يافته است. همچنين نتايج نشان داد كه ميانگين نمرات سبك هاي حل مساله غيرسازنده در پس آزمون در گروه آزمايشي نسبت به گروه كنترل به طور معناداري كاهش يافته است. نتيجه ­گيري: بر اساس يافته هاي پژوهش مي توان نتيجه گيري كرد كه مشاوره با رويكرد تحليل تبادلي بر سازگاري فردي و اجتماعي و سبك هاي حل مساله دانش آموزان متوسطه دوم اثربخش است.

The aim of this study was to evaluate the effectiveness of transactional analysis approach on individual and social adjustment and problem-solving styles of secondary school students. The research method was quasi-experimental with post-test pre-test design with control group. First, the pre-test was performed on both groups using research tools, then the experimental group intervention was performed in 60- 90-minute group sessions with an transactional analysis approach, and finally the post-test was completed again by both groups. The statistical population included all girls’ secondary school students in Firoozabad in the 6 months of autumn and winter of 2019 who were studying in the schools of this city. The sample size was 30 people who were selected by available sampling method and were randomly assigned to two groups of 15 experimental and control groups. Research tools included a Singha & Sing adjustment (1993) and Cassiddy & Long problem-solving questionnaires (1996). The results showed that the mean of adjustment scores and individual and social adjustment components in the experimental group posttest compared to the control group increased significantly. It also showed t that the mean scores of constructive problem-solving styles in the post-test in the experimental group compared to the control group increased significantly. Also, the mean scores of non-constructive problem-solving styles in the post-test in the experimental group compared to the control group have decreased significantly. It can be concluded that counseling with a transactional analysis approach is effective on individual and social adjustment and problem-solving styles of secondary school students.