اثربخشي آموزش راهبردهاي شناختي تنظيم هيجان بر استرس والديني و رضايت زناشويي در والدين كودكان مبتلا نقص توجه/بيش فعالي

The effectiveness of teaching cognitive emotion regulation strategies on parental stress and marital satisfaction in parents of children with attention deficit / hyperactivity disorder

مقدمه: عوامل فراواني مي تواند باعث ايجاد استرس والديني و كاهش رضايت زناشويي شود كه داشتن فرزندي با نشانه هاي نقص توجه/بيش فعالي از جمله آنهاست. لذا هدف از پژوهش حاضر تعيين تأثير آموزش راهبردهاي شناختي تنظيم هيجان بر استرس والدگري و رضايت زناشويي در والدين كودكان مبتلا به كاهش توجه/بيش فعالي بود. روش پژوهش آزمايشي از نوع پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل و جامعه آماري شامل كليه والدين داراي كودك نقص توجه/بيش فعالي در شهر تهران بود. روش: روش پژوهش آزمايشي از نوع پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل و جامعه آماري شامل كليه والدين داراي كودك نقص توجه/بيش فعالي در شهر تهران بود. نمونه آماري 30 نفر از اين افراد بودند كه به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب و در دو گروه 15 نفري آزمايشي و كنترل به تصادف گمارده شدند. هر دو گروه در دو نوبت به پرسشنامه هاي استرس والديني و رضايت زناشويي پاسخ دادند. سپس گروه آزمايشي 8 جلسه آموزش راهبردهاي شناختي تنظيم هيجان را دريافت كردند، اما گروه كنترل هيچ درماني نگرفت. اطلاعات به دست آمده با استفاده از تحليل كوواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ­ها: نتايج كلي نشان داد كه آموزش راهبردهاي شناختي تنظيم هيجان بر استرس والديني و ابعاد آن يعني آشفتگي والدين، تعامل ناكارآمد والد و كودك و ويژگي هابي كودك دشوار و رضايت زناشويي والدين داراي كودك مبتلا به نقص توجه/بيش فعالي تاثيرگذار است. نتيجه ­گيري: با توجه به يافته هاي پژوهش مي توان نتيجه گيري كرد كه آموزش راهبردهاي شناختي تنظيم هيجان باعث كاهش استرس والديني و بهبود رضايت زناشويي در والدين كودكان مبتلا نقص توجه/بيش فعالي مي شود.

The aim of this study was to determine the effect of teaching cognitive emotion regulation strategies on parenting stress and marital satisfaction in parents of children with attention deficit / hyperactivity disorder. The experimental research method was pretest-posttest with a control group and the statistical population included all parents with a child with attention deficit / hyperactivity disorder in Tehran. The statistical sample consisted of 30 people who were purposefully selected and randomly assigned to two experimental and control groups of 15 people. Both groups answered the questionnaires of parental stress and marital satisfaction on two occasions. The experimental group then received 8 sessions of training on cognitive emotion regulation strategies, but the control group did not receive any treatment. The obtained data were analyzed using univariate and multivariate analysis of covariance. The overall results showed that teaching cognitive emotion regulation strategies has an effect on parental stress and its dimensions, ie parental confusion, dysfunctional parent-child interaction, difficult child hobbies, and marital satisfaction of parents with attention deficit / hyperactivity disorder.According to the research findings, it can be concluded that teaching cognitive emotion regulation strategies reduces parental stress and improves marital satisfaction in parents of children with attention deficit / hyperactivity disorder.