آسيب شناسي حيات سياسي و اجتماعي اهل‌بيت(ع) در تاريخ ‌نگاري طبري

خلفاي اموي و عباسي، براي مبرا نشان­ دادن خود از پايمال­ كردن حق اهل ‌بيت(ع)، همواره از نشر حقيقت احساس خطر مي ‌كردند. آنها تلاش مي ‌كردند تا واقعيت‌هاي سياسي- اجتماعي اهل‌بيت(ع) را تحريف كنند. از اين­رو خلفا، به تاريخ‌ نگاري جهت دار و گاهي تاريخ‌ سازي پرداختند تا افكارعمومي را نسبت به تفكر اهل‌بيت(ع) و ديگر مخالفين قدرت مشوش كنند و در مقابل، چهره اي منزه از خلفا ارائه كنند. اين رويكرد كه در متون تاريخي ثبت شده بدون تحليل تاريخي و منطقي از سوي نويسندگان و پژوهشگران بعدي پذيرفته شد و در تحقيقات آنها بازتاب يافته است. اين پژوهش، با روش توصيفي ـ تحليلي و مطالعه كتابخانه‌ اي منابع دست­ اول، رد پاي اين آسيب را در منابع دست­ اول تاريخي دوره خلفاي اموي وعباسي، با تأكيد بر كتاب تاريخ ‌طبري مورد مطالعه قرار داده ‌است. تحقيق حاضر در صدد بررسي اين پرسش است كه چرا طبري رويه‌ اي دوگانه در گزارش زندگي اهل بيت(ع) در دوره اموي و عباسي داشته است؟ يافته‌ هاي اين پژوهش نشان مي ‌دهد كه گزارش حداكثري وقايع تاريخ اهل‌بيت(ع) در دوره اموي و در مقابل، ايجاز آن در دوره عباسي، ناشي از نگرشي سياست ‌زده در تاريخ‌ نگاري طبري ‌است.

no abstract