عنوان مقاله :
رساله‌هاي ايمان ابوطالب(ع)
پديد آورندگان :
حسين، نبيل.ا. دانشگاه ميامي - دانشكده مطالعات ديني، قم، ايران , گوهري فخرآباد، مصطفي دانشگاه فردوسي - گروه تاريخ و تمدن ملل اسلامي، مشهد، ايران
كليدواژه :
ابوطالب , ابن معدّ , احمد دحلان , ازهري , اميني , برزنجي , شيخ مفيد
چكيده فارسي :
اين مقاله به بررسي چند رساله درباره ايمان عموي حضرت محمد(ص)، ابوطالب بن عبدالمطلب (متوفاي حدود 619م) مي‌پردازد. مناقشه درباره جايگاه ابوطالب در آخرت، ناشي از حجم وسيع گزارش‌هايي است كه او را به خاطر نپذيرفتن اسلام محكوم به آتش مي‌كنند، در حالي كه در ديگر سو گزارش‌هايي وجود دارد كه به ايمان هميشگي او به خداي يكتا و نبوت گواهي مي‌دهد. گزارش‌هاي دسته نخست در مجموعه‌هاي حديثي صحيح بخاري و مسلم گرد آمده‌اند و قسم دوم، به فراواني در كتاب‌هاي سيره و حديث شيعه گزارش شده‌است. دانشمندان شيعه از همان دوره‌هاي نخستين تاريخ اسلام به ايمان و رستگاري ابوطالب اعتقاد داشتند و گروه اندكي از سنيان نيز با اين عقيده همراهي كرده‌اند. بر طبق نظر بيشتر اهل سنت، شواهد و دلايل تاريخي براي اثبات اسلام ابوطالب يا رستگاري او در آخرت نامربوط و ناكافي‌اند. هرچند يك تغيير جهت قابل ملاحظه در انديشه شماري از سنيان پس از قرن نهم هجري پديد آمد. برخلاف سنيان متقدم كه چنين احتمالي را نامحتمل دانسته يا به صراحت آن را انكار كرده‌اند، عده كمي از سنيان در پنج قرن اخير در اعتقاد به رستگاري ابوطالب به جرگه عالمان شيعي پيوسته‌اند. اين مقاله شواهد و دلايل و استدلالات كلامي را كه شيعيان متقدم و سنيان سده‌هاي اخير در حمايت از رستگاري ابوطالب به كار بسته‌اند، مورد بررسي قرار مي‌دهد.
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
سيره پژوهي اهل بيت عليهم السلام
