تاثير اعتياد به فضاي مجازي بر ميزان گرايش به طلاق در زنان

هدف از اجراي اين تحقيق تعيين تاثير اعتياد به فضاي مجازي بر ميزان گرايش به طلاق زنان متاهل شهرستان مشگين شهر مي باشد. روش اجراي اين تحقيق از نوع توصيفي – همبستگي مي باشد. جامعه آماري تحقيق تمامي مراجعين زن دادگستري شهرستان مشگين شهر جهت درخواست طلاق در سال 1399 به تعداد 400 مي باشد كه با تكيه بر جدول مورگان تعداد 196 نفر با استفاده از روش نمونه‌گيري دردسترس به عنوان نمونه آماري تحقيق انتخاب گرديد. ابزار گردآوري اطلاعات از نمونه آماري تحقيق پرسشنامه‌هاي استاندارد گرايش به طلاق روزلت و همكاران (1986) و اعتياد به فضاي مجازي قاسمي و همكاران (1390) مي باشد. داده‌هاي گردآوري شده با استفاده از آزمون­ رگرسيون‌خطي چندگانه تحت نرم‌افزار SPSS20 تحليل شده است. نتايج حاصل از تحليل رگرسيون نشان داد كه به ترتيب مولفه‌هاي اعتياد به بازي هاي آنلاين، خريد و كسب‌وكار، تجارت و مزايده (β=0/425) و اعتياد به روابط سايبري (β=0/476) بيشترين ضريب تاثير مثبت را در پيش بيني گرايش به طلاق زنان متاهل را داشتند و مولفه‌هاي اعتياد به جستجو و ذخيره بيش از حد اطلاعات ( β=-0/191) بيشترين ضريب تاثير منفي را در پيش بيني گرايش به طلاق زنان متاهل داشتند. به طور كلي نتايج تحقيق حاضر نشان داد تمامي مولفه‌هاي اعتياد به فضاي مجازي سبب بروز گرايش به طلاق نمي‌گردد و با استفاده صحيح از فضاي مجازي مي توان اين فاكتور را كنترل كرد.