تروريسم و سياست خارجي آمريكا در خاورميانه

Terrorism and U.S. Foreign Policy in the Middle East

تروريسم از مهم­ترين مفاهيم عرصه نظري و عملي ساست بين الملل محسوب مي شود. هدف اين پژوهش تحليل جايگاه تروريسم در سياست خارجي آمريكا در منطقه خاورميانه است. اين مقاله با تفكيك سطوح سياست هاي اعلامي و نتيجه گرايي و با بهره گيري از مفهوم نهادمندي و دموكراسي در وضعيت دوران گذار و ارتباط آن با رويكرد پراگماتيسمي سياست خارجي آمريكا به دنبال پاسخ به اين سوال است كه تروريسم چه جايگاهي در سياست خارجي آمريكا بعد از 11سپتامبر داشته است؟ بر همين اساس فرضيه پژوهش چنين است؛ بعد از 11سپتامبر، سياست خارجي آمريكا بر اساس سنت پراگماتيستي و رويكردي ابزاري به بهره برداري از تروريسم براي دستيابي به منافع خود پرداخته است. يافته هاي پژوهش نشان ميدهند كه نخست، 11سپتامبر كليد مشروعيت بخشي خشونت و مداخله گرايي بهشكل جنگ هاي پيش دستانه به بهانه مقابله با تروريسم بوده است و آمريكا به جاي استراتژي مقابله، آن را فرصتي عاقلانه قلمداد كرده است؛ دوم، بين استراتژي هاي امنيت ملي آمريكا، مقابله با تروريسم، حمايت از دموكراسي در خاورميانه (در شكل گزينشي،) جنگ پيشدستانه ارتباط وجود دارد و دموكراسي مشروع ترين ابزار پراگماتيستي در كنار مديريت تروريسم است و مي تواند اسلام را با تروريسم پيوند بزند؛ سوم، سنت پراگماتيستي سياست خارجي آمريكا با تمسك به ابزار تروريسم، به اهداف متعدد خود دست يافته است كه عبارتاند از دفاع از دموكراسي و ارزش هاي ليبرالي از سوي آمريكا در كشورهاي در حال گذار (انتقال) خاورميانه، دستيابي به بازار نفت خاورميانه و فروش تسليحات.

Terrorism is one of the most important concepts in the theory and practice of international politics. This article aims to analyze the place of terrorism in U.S. foreign policy in the Middle East. Distinguishing levels of declared policies and utilitarianism and drawing upon institutionalism and democracy in transitional period and their relationship with pragmatism in U.S foreign policy, this article seeks to answer the following question: what place does terrorism occupy in U.S. foreign policy after 9/11? As a hypothesis, this article argues that after 9/11 based on pragmatist tradition and instrumentalist approach, U.S. foreign policy has used terrorism as an instrument to protect its national interest. The research method used in the article is descriptive-explanatory. The findings include that First, 9/11 has been a legitimizing key for violence and intervention in U.S. foreign policy in the form of preemptive wars on terror. Second, there is a relationship among U.S. national security strategies, counterterrorism, support for democracy in the Middle East (in a selective form), preemptive wars and U.S. leadership. Democracy is a legitimating instrument for management of terrorism and it can link Islam to terrorism. Third, U.S. foreign policy’s pragmatist tradition, by using the instrument of terrorism, has attained multiple goals such as defending democracy and liberal values in the Middle East transitional countries, access to the Middle East oil market and arms sales.