بررسي وضعيت و روند توزيع دندانپزشكان در استان لرستان

Survey of the Status and Distribution Trend of Dentists in Lorestan Province 2011-2019

مقدمه: ارزيابي و سنجش كميت منابع بخش سلامت و نحوه توزيع در بين مناطق بايد به صورت مداوم و پيوسته توسط سياست‌گذاران و برنامه‌ريزان نظام سلامت صورت گيرد. لذا اين مطالعه با هدف بررسي وضعيت و روند نابرابري در توزيع دندانپزشكان شهرستان‌هاي استان لرستان در دوره زماني 1390-1398 انجام شد. روش پژوهش: در اين مطالعه توصيفي - مقطعي، وضعيت و روند نابرابري در توزيع دندانپزشكان با استفاده از منحني لورنز و ضريب جيني بررسي گرديد. در سال 1398، ضريب جيني توزيع دندانپزشكان شاغل در دانشگاه علوم پزشكي و دندانپزشكان بخش خصوصي نيز مقايسه گرديد. كليه محاسبات با استفاده از نرم‌افزار STATA14 و افزونه dasp در نرم‌افزار استاتا انجام شد. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد در بخش دولتي، شهرستان خرم‌آباد با 4/52 و شهرستان كوهدشت با 1/66 دندانپزشك به ازاي صد هزار نفر جمعيت، به ترتيب بيشترين و كمترين تعداد را دارند. شهرستان خرم‌آباد در هر دو بخش دولتي و خصوصي بيشترين تعداد دندانپزشك به ازاي صدهزار نفر جمعيت را دارد. مقدار ضريب جيني در بخش دولتي در دوره مورد بررسي از 0/357 در سال 1390 تا 0/56 در سال 1398 متغير بوده است. مقدار ضريب جيني در دو بخش خصوصي و دولتي به ترتيب برابر 0/53 و 0/567 مي‌باشد. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج توزيع دندانپزشكان در استان لرستان در طول سال‌هاي مورد مطالعه ناعادلانه بوده است. عليرغم افزايش ميانگين تعداد دندانپزشكان، نابرابري در توزيع دندانپزشكان روند افزايشي داشته است. بنابراين پيشنهاد مي‌گردد سياست‌هاي توزيعي اصلاح گردد تا در آينده شاهد كاهش ميزان نابرابري و شكاف موجود بين شهرستان­ ها باشيم.

Introduction: Assessing and quantifying the resources of the health sector and how it is distributed among the regions should be done continuously by policy makers and planners of the health system. Therefore, this study was conducted to investigate the status and trend of inequality in the distribution of dentists in the cities of Lorestan province in the period 2011-2019. Methods: In this descriptive cross-sectional study, the status and trend of inequality in the distribution of dentists were investigated using Lorenz curve and Gini coefficient. In 2011, the Gini coefficient of distribution of dentists working in the University of Medical Sciences and private sector dentists was also compared. Results: The results showed that in the public sector, Khorramabad city with 4.52 and Koohdasht city with 1.66 dentists per 100,000 populations, have the highest and lowest numbers, respectively. Khorramabad city has the highest number of dentists per 100,000 people in both public and private sectors. The Gini coefficient in the public sector in the period under review ranged from 0.357 in 2011 to 0.56 in 1398. The Gini coefficient in both private and public sectors is 0.53 and 0.567, respectively. Conclusion: According to the results of the distribution of dentists in Lorestan province during the years under study has been unfair. Despite the increase in the average number of dentists, inequality in the distribution of dentists has been increasing. Therefore, it is suggested that distribution policies be reformed to reduce inequality and gaps between cities in the future.