نقش تنهايي اجتماعي، ناكامي و دينداري بر نشخوار خشم زندانيان

The role of social loneliness, failure and religiosity in ruminating the anger of prisoners

مقدمه خشم به عنوان يك احساس در فرد ظاهر مي شود و عدم توانايي كنترل بر آن منجر به نشخوار خشم و بروز رفتارهاي خشونت آميز مي گردد. پژوهش حاضر باهدف بررسي نشخوارخشم و عوامل جامعه شناختي موثر بر آن، در بين زندانيان مرتكب رفتارهاي خشونت آميز شهر يزد و بوشهر پرداخته است. روش روش تحقيق حاضر از نوع پيمايشي - همبستگي و جامعه آماري را زندانيان مرد مرتكب رفتارهاي خشونت آميز (قتل عمد و ضرب وجرح)، زندان هاي مركزي شهر يزد و بوشهر تشكيل مي دهند. به دليل محدود بودن تعداد زندانيان جرايم خشونت آميز در اين دو زندان مطالعه به صورت تمام شماري با تعداد 300 نفر موردبررسي قرار گرفتند. داده ها از طريق پرسشنامه هاي نشخوار فكري خشم سكودولسكي و همكاران (ARS)، مقياس تنهايي اجتماعي دي توماسو و همكاران، پرسشنامه استاندارد دين داري گلاك و استارك و پرسشنامه احساس ناكامي گيلبرت و آلن، جمع آوري گرديد. براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزارهاي spssو Amos استفاده شده است. يافته ها يافته ها نشان داد كه بين متغيرهاي ناكامي و تنهايي اجتماعي عاطفي با نشخوار خشم رابطه مستقيم و معناداري وجود دارد (0/05

Introduction: Anger appears as a feeling in a person and the inability to control it leads to anger rumination and violent behavior. This study aimed to investigate anger rumination and the sociological factors affecting it among prisoners who committed violent behaviors in Yazd and Bushehr. Method: The present study is a survey-correlation study and the statistical population consists of male prisoners who committed violent behaviors (murder, assault and battery) in the central prisons of Yazd and Bushehr. Due to the limited number of violent crimes in these two prisons, the study was conducted on a total of 300 people. Data were collected through the Anger rumination questionnaire (ARS) of Svkvlsky et al, the Social Loneliness Scale, the Glock and Stark Standard Religiosity Questionnaire, and the Gilbert and Allen Failure Questionnaire. SPSS and Amos software was used to analyze the data. Findings: Findings showed that there is a direct and significant relationship between religiosity, failure, and emotional social loneliness with anger rumination (P <0.05). There was a significant negative relationship between religiosity and rumination(P <0.05). According to the results of the structural equation model, the indicators of which have a favorable fit, increase in the feeling of failure, and decrease in religiosity have a significant effect on anger rumination. Conclusion: People who are less religious and feel socially lonely become more prone to internal strife and rumination with a sense of failure to satisfy needs, demands, and interactions, and this factor deteriorates their violent behaviors.