تاثير تفكر سيستمي بر بهبود عملكرد سازماني در يگانهاي نظامي

The Impact of Systemic Thinking on Improving Organizational Performance in Military Units

ارتقاء عملكرد همواره يكي از چالش‌هاي اصلي سازمان‌هاي بخش خصوصي و دولتي بوده است. در اين زمينه، يكي از رويكردهاي راهبردي سازمان‌ها براي دستيابي به عملكرد بالا و نيل به موفقيت‌هاي چشمگير، توجه به توسعه تفكر سيستمي در سازمان است. از اين رو اين پژوهش با هدف بررسي تاثير تفكر سيستمي و ابعاد آن شامل سلسله‌مراتب، هم‌پاياني و چند‌پاياني، كل‌نگري، وابستگي اجزا مبهم و ارتباط محيطي بر بهبود عملكرد سازماني انجام شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر روش توصيفي-پيمايشي بوده و به شكل ميداني اجرا شده است. جامعه آماري شامل كاركنان يكي از نيروهاي نظامي مي باشد كه با استفاده از فرمول كوكران نمونه اي 341 نفري از آنان انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه62 سوالي شامل دو مولفه عملكرد سازماني و تفكر سيستمي جمع‌آوري شد. اين داده‌ها با استفاده از شاخص‌هاي آمار توصيفي، آزمون كولموگروف -اسميرنوف و ضريب همبستگي پيرسون و مدل معادلات ساختاري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه تفكر سيستمي و هر يك از ابعاد آن بر بهبود عملكرد سازماني تاثير معناداري دارد و بر اين اساس متغير تفكر سيستمي روي هم رفته توانسته است 45 درصد از بهبود عملكرد سازماني را پيش‌بيني كند.

Improving performance has always been a major challenge for public and private sector organizations. In this context, one of the strategic approaches of organizations for achieving high performance and achieving remarkable success is to develop systematic thinking in the organization. Therefore, this study aimed to investigate the impact of system thinking and its dimensions including hierarchy, concurrency and multiplicity, holography, ambiguous component dependency and environmental relevance on organizational performance improvement. The purpose of this study is applied and descriptive-survey method. The statistical population consists of one of the military personnel who were selected using a Cochran formula of 341 individuals. Data were collected using a 62-item questionnaire consisting of two components of organizational performance and systematic thinking. The data were analyzed using descriptive statistics, Kolmogorov-Smirnov test and Pearson correlation coefficient and structural equation modeling. The findings showed that systematic thinking and each of its dimensions had a significant impact on organizational performance improvement. Accordingly, the systemic thinking variable was able to predict 45% of organizational performance improvement.