پيش بيني رضايت جنسي در زنان: نقش پنج عامل بزرگ شخصيتي و جهت گيري مذهبي

هدف اصلي پژوهش حاضر پيش بيني رضايت جنسي بر مبناي ويژگي هاي شخصيتي و جهت گيري مذهبي در زنان متاهل دانشگاه شهركرد است. پژوهش حاضر توصيفي تحليلي از نوع مقطعي است. جامعه پژوهش عبارت است از دانشجويان دختر متاهل دانشگاه شهركرد در سال 1397 كه 190 نفر از آن ها به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و با مقياس هاي رضايت جنسي، پنج عامل بزرگ شخصيتي و جهت گيري مذهبي مورد ارزيابي قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون هاي هم بستگي پيرسون و تحليل رگرسيون خطي چندگانه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج هم بستگي پيرسون نشان داد كه رابطه باز بودن به تجربه با رضايت جنسي (0/356=r، 0/001P<)، رابطه وجداني بودن با رضايت جنسي (0/249-=r، 0/001>P) و نيز رابطه جهت گيري مذهبي دروني با رضايت جنسي (0/253=r، 0/001>P) معنادار است. نتايج رگرسيون خطي چندگانه نشان داد كه باز بودن به تجربه (0/650=B، 0/001>P) و وجداني بودن (0/665- =B، 0/007>P) توان پيش بيني رضايت جنسي را دارند (0/001>P) و 16/8 درصد واريانس رضايت جنسي زنان متاهل را تبيين مي كنند. نتايج نشان داد كه مي توان رضايت جنسي زنان را از طريق دو مولفه باز بودن به تجربه و وجداني بودن پيش بيني كرد. از اين رو توصيه مي شود در بررسي رضايت جنسي زنان به اين مولفه هاي شخصيتي توجه شود.