نقش سياست جنايي مشاركتي در پيشگيري از جرايم سايبري در ايران

The Role of Participatory Criminal Policy in Prevention of Cybercrime in Iran

مقاله حاضر با هدف بررسي نقش سياست جنايي مشاركتي در پيشگيري از جرايم سايبري به نگارش درآمده است. اين مقال، با استفاده از نظريه هاي مختلف و روش تحليلي و اسنادي سعي در بررسي موشكافتاه اين مهم نموده است. بر اساس يافته هاي اين مقاله، تدابير سياست جنايي مشاركتي براي سالم سازي فضاي سايبر، تدابير متنوعي اعم از تدابيري با ماهيت فني نظير فناوري صدور مجوز و فناوري هاي راجع به تاييد هويت اشخاص (به ويژه سن و جنسيت آن ها) و تدابير مختلفي با ماهيت غير فني نظير آموزش و ارتقاء سواد ديجيتالي قابل اعمال است. سياست جنايي مشاركتي كارآمد مستلزم بكارگيري تمامي تدابير ممكن و وزن دهي مناسب به اين تدابير نسبت به يكديگر با كمك جامعه مدني و سازمان هاي مردم نهاد است. از اين رو سياست جنايي مشاركتي ايران ظرفيت هاي قابل توجهي به ويژه در حوزه اقدامات پيشگيرانه اجتماعي و وضعي از سوي سازمان هاي مردم نهاد داراست، ليكن در حقوق ايران بيشتر بر تدابير وضعي و البته فقط يك نوع از اين تدابير كه مربوط به محدود كردن دسترسي (پالايش) است سرمايه گذاري و تاكيد شده است ولي در راستاي پيش گيري كنشي از جرايم سايبري، هيچ ابزاري به اندازه «آموزش» نمي تواند موثر واقع شود.

This paper aimed to investigate the role of participatory criminal policy in the prevention of cybercrime. This paper, using different theories and analytical and documentary methods, has tried to investigate this important issue. participatory criminal policy measures to make cyberspace healthy, various measures such as technical measures such as licensing technology and technologies regarding the authentication of persons (especially their age and gender) and various measures of non-technical nature such as education and promotion of digital literacy can be applied.An effective participatory criminal policy requires the use of all possible measures and proper weighting of these measures towards each other with the help of civil society and NGOs.Therefore, Iran's participatory criminal policy has considerable capacities, especially in the area of social and situational preventive measures by NGOs, but in Iranian law, more on situational measures and, of course, only one of these measures related to restricting access (refining) has been invested and emphasized, but in order to prevent the action of cybercrime, no tool can be as effective as "education". Be.