الگوي جامعه‌شناختي تحول رفتار كاركنان كلانتري‌ها و پاسگاه‌هاي انتظامي فرماندهي انتظامي ويژه غرب استان تهران

زمينه و هدف: برقراري امنيّت پايدار از طريق همكاري مردم با پليس ميسر است و در اين همكاري، نحوۀ ارتباط، عملكرد و رفتار مناسب و مؤثر پليس با شهروندان، نقش اساسي را ايفا مي‌كند؛ بنابراين شناسايي علمي و ارائه الگوي عملي راهكارهاي تحول در ارتباط و رفتار كاركنان كلانتري‌ها و پاسگاه‌هاي انتظامي به‌عنوان هدف اصلي اين پژوهش، مي‌تواند در اين زمينه ياري گر سازمان پليس باشد.روش: اين پژوهش، از نظر روش از نوع تركيبي (كيفي كمي) است. به‌منظور تأييد مؤلفه‌هاي احصا شده و سنجش روايي و اعتبار الگو، پرسش نامۀ محقق ساخته‌اي تنظيم و از داده‌هاي گردآوري‌شده براي تحليل عاملي تأييدي بهره‌برداري شد. جامعۀ آماري، شامل صاحب‌نظران، فرماندهان و رؤساي پليس پيشگيري و كلانتري‌هاي فرماندهي انتظامي ويژه غرب استان تهران است. در مرحلۀ اول، تعداد 35 نفر و در مرحلۀ تعيين روايي، 70 نفر كارشناس و متخصص به‌صورت روش هدفمند به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. براي حصول اطمينان از اعتبار پرسش نامه، از اعتبار محتوايي و براي سنجش پايايي مقياس‌هاي مورداستفاده، از روش ضريب آلفاي كرونباخ استفاده شد.يافته‌ها: بر اساس نتايج تحليل عاملي، مقدار بار عاملي همۀ عوامل مؤثر بر تحول رفتاري كاركنان اعم از عوامل اعتقادي، مديريت و نقش فرماندهان، عوامل روان‌شناختي، آموزش، ساختار سازماني و شغل، نظارت و كنترل و عوامل فراسازماني بزرگ‌تر از 40/0 و مطلوب است.نتيجه‌گيري: به‌طوركلي، بر اساس يافته‌ها و نتايج حاصل از پژوهش، سه دسته عوامل (باوراننده، برانگيزاننده و بازدارنده) در تحول رفتاري كاركنان كلانتري‌ها تأثير دارد كه تعامل صحيح، اثربخش و هم‌افزاي اين عوامل، موجب تثبيت و تحكيم رفتارهاي سازنده، مقبول و استاندارد و از بين رفتن رفتارهاي مسئله‌ساز و مشكل‌آفرين در سازمان ناجا مي‌شود.