همسان‌همسري ارزشي و رضايت زناشويي مطالعۀ موردي: شهر نورآباد

هدف اين مقاله، بررسي ميزان رضايت زناشويي برحسب ميزان توافق در نظام ارزشي زوجين در شهر نورآباد در استان لرستان بوده است. حجم نمونه 200 زوج بود كه به شيوۀ خوشه‌‌اي چندمرحله‌‌اي انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌‌ها از دو پرسش‌نامۀ مقياس ارزشي زوجين «شوارتز» و رضايت زناشويي «اينريچ» استفاده شده است. نتايج نشان داد ميانگين نمرۀ زنان در همۀ ابعاد نظام ارزشي بيش از مردان و ميانگين نمرۀ رضايت زناشويي مردان بيش از زنان بوده است. بيشترين تفاوت رضايت زوجين، به مسائل شخصيتي همسر، اوقات فراغت، مسائل مربوط به بچه‌‌ها و روابط جنسي و كمترين تفاوت به نظارت مالي مربوط بوده است. در شرايطي كه زوجين در نظام ارزشي توافق داشته‌‌اند، رضايت زناشويي آنها بيشتر بوده است. ضرايب همبستگي نيز نشان داد افزايش نمرۀ نظام ارزشي مردان در بُعد شخصي و فراشخصي با افزايش رضايت زناشويي زنان و افزايش نمرۀ زنان در بُعد شخصي نظام ارزشي با افزايش رضايت مردان و كاهش رضايت زنان همبسته بوده است. اگرچه ميانگين نظام ارزشي زنان بيش از مردان بوده است، اين امر سبب توافق‌نداشتن در نظام ارزشي و نارضايتي زناشويي شده است. در مجموع، مي‌‌توان گفت همسان‌همسري ذهني (همساني در نظام ارزشي) در مقايسه با همسان‌همسري عيني (همساني در تحصيل، سني، شغل و ...) نقش مهم‌تري در رضايت زناشويي دارد.