اثربخشي برنامه آموزشي كاركردهاي عالي ‌عصبي اجرايي بر خلاقيت دانش‌آموزان دوره اول متوسطه تبريز

پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش كاركردهاي عالي عصبي اجرايي بر خلاقيت دانش‌آموزان دوره اول متوسطه انجام گرفت. روش پژوهش كنوني از نوع نيمه تجربي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري تحقيق را تمام دانش‌آموزان پسر دوره اول متوسطه شهر تبريز در سال تحصيلي 1400-1399 تشكيل مي‌دادند. كه از اين جامعه با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند دبيرستان پسرانه دوره اول متوسه شاهد و دبيرستان پسرانه دوره اول متوسطه ولايت به‌عنوان نمونه انتخاب شدند و به‌صورت تصادفي دبيرستان پسرانه شاهد (19 نفر) در گروه آزمايش و مدرسه ولايت (21 نفر) در گروه كنترل قرارگرفت. به دانش‌اموزان گروه آزمايش، كاركردهاي عصبي اجرايي در زمينه انعطاف‌پذيري شناختي در 8 جلسه، برنامه‌ريزي و مهار هدف در 15 جلسه و تقويت حافظه كاري در 6 جلسه آموزش داده شد. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسش‌نامه خلاقيت عابدي استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون كوواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها نشان دادند كه آموزش كاركردهاي عالي عصبي اجرايي در افزايش خلاقيت با ميزان اثر 0.76 معنادار بوده ‌است (0.01 p و 115.87=F) و در ضمن در ارتباط با اثربخشي كاركردهاي عالي عصبي اجرايي بر مؤلفه‌هاي سيالي، بسط، ابتكار و انعطاف به‌‌ترتيب با ميزان اثر 0.69، 0.54، 0.51 و 0.55 معنادار گزارش شده است. نتايج نشان‌دهنده آن است كه اين روش مي‌تواند به منزله رهيافتي آموزشي در رشد فرآيندهاي عالي شناختي چون خلاقيت در يادگيرندگان مورداستفاده قرار گيرد كه اين امر بايد مورد توجه و كاربست گروه‌هايي چون مشاوران، مربيان مدارس و برنامه‌ريزان آموزشي و پرورشي قرار گيرد.